Tag: Teologia liturgii

Antyfona: „Król pokoju został wywyższony, a cała ziemia pragnie Jego oblicza”. Objaśnienie: Powyższa antyfona występuje w Brewiarzu Rzymskim z 1960 r. jako pierwsza antyfona I Nieszporów Uroczystości Narodzenia Pańskiego, a także jako pierwsza antyfona I Nieszporów tejże Uroczystości w odnowionej Liturgii Godzin[1]. Wskazuje ona na Króla Pokoju, a więc na Chrystusa, bo mówi Izajasz: „Syn został nam dany […]. Nazwano Go imieniem: […] Książę Pokoju” (Iz 9, 5). Hajmon z Halberstadt…
Dowiedz się więcej

Antyfona: „Chrystus nam się narodził, uwielbiajmy Wcielone Słowo” Objaśnienie: Antyfona Wezwania Uroczystości Narodzenia Pańskiego, wskazuje na Narodziny Wcielonego Słowa[1].Całe dzieło odkupienia dokonało się poprzez wyrzeknięcie Słowa przez Stworzyciela[2]. Augustyn z Hippony (+430) powie tu o przemówieniu Boga przez zrodzone w bezkresie Słowo, wskazując jednocześnie na odwieczność i współwieczność Syna z Ojcem[3]. To właśnie dzięki Chrystusowi wszystko się stało, przez co Apostoł mógł powiedzieć: „On jest przede wszystkim i wszystko…
Dowiedz się więcej

Znana antyfona z nabożeństwa pogrzebowego, śpiewana obecnie przy wynoszeniu ciła z kościoła, przed antyfoną Ego sum, i kantykiem: Benedictus. Z jakiego czasu pochodzi. To pewna, że ją znano już w VIII wieku. Oto rękopis, zawierający Sakramentarz gelazjański (codex 30 z Rheinau) a pochodzący z północnej Francji już ma naszą antyfonę. Zdaje się pewnikiem być, że In Paradisum pochodzi z liturgii gallikańskiej, ponieważ we Frankonii przy pogrzebach używano dwóch rytuałów, jednego, starszego, opartego…
Dowiedz się więcej

Antyfona: „Objawi się chwała Pańska i wszyscy ludzie ujrzą zbawienie przychodzące od naszego Boga”.   Objaśnienie: Powyższa antyfona, umiejscowiona w liturgii Mszy wigilijnej Uroczystości Narodzenia Pańskiego jako antyfona komunijna, bardzo mocno wiąże się z introitem tej celebracji. Na wzór introitu, stanowi ona parafrazę słów Pisma Świętego, konkretnie: Księgi Izajasza, który napisał: „Wtedy się chwała Pańska objawi, razem ją wszelkie ciało zobaczy, bo usta Pańskie…
Dowiedz się więcej

Antyfona: „Dzisiaj poznacie, że Pan przyjdzie, aby nas zbawić, a rano ujrzycie Jego chwałę”. Objaśnienie: Powyższa antyfona występuje jako introit wieczornej Mszy wigilijnej Uroczystości Narodzenia Pańskiego w Mszale Rzymskim dla diecezji polskich[1]. Stanowi ona również treść responsorium krótkiego I nieszporów Narodzenia Pańskiego w Liturgii Godzin[2]. Tekst ten jest obecny także w antyfonie tercji Brewiarza Rzymskiego z 1960 r.[3]  Jest ona parafrazą tekstu z Księgi…
Dowiedz się więcej

By zdać sobie sprawę z pewnego rodzaju łączności zachodzącej między liturgią a rewolucją religijną Lutra, musimy chociażby w największym skrócie zapoznać się ze stanem liturgii przed i w czasie rozpoczęcia tak zwanej reformacji przez Lutra. Średniowiecze – okres Świętych – dla liturgji było bardzo niekorzystne. Indywidualizm, a z nim subiektywizm zajął miejsce kultu społecznego. Liturgia stała się jakby zastrzeżona tylko kapłanom, a czasem i dla tych ostatnich przestała istnieć, jako…
Dowiedz się więcej

Kościół to rzeczywistość złożona, określana w języku biblijnym mianem misterium. Jest zarówno kimś, jaki i czymś. Określenie kimś wskazuje, że Kościół rozumie się jako społecznego Chrystusa, natomiast nazywa się go czymś, gdyż jest narzędziem zbawienia i znakiem sakramentalnym. Kościół jest nowym ludem Bożym zgromadzonym przez Jezusa. Postępuję on za swoim założycielem i jest w świecie widzialnym znakiem Bożej miłości[1].Kościół objawia się w konkretnej wspólnocie wiernych zwołanej na sprawowanie czynności…
Dowiedz się więcej

“Oczy wszystkich są zwrócone ku Tobie, o Panie, i Ty każdemu udzielasz żywności w swoim czasie; Ty otwierasz rękę swoją i napełniasz błogosławieństwem wszystko, co żyje”. Taka jest modlitwa nasza, nim się posilimy pokarmem doczesnym. Te same słowa śpiewamy we mszy na święto Bożego Ciała, prosząc niemi o pokarm niebieski. I podoba się nam ta pomysłowa równobieźność słów i domyślamy się, że pod nią kryje się równoległość wyrażonych przez słowa rzeczy. Tak też jest w istocie.…
Dowiedz się więcej

W Piśmie Świętym występuje wiele fragmentów, które odnoszą się do „pragnienia”. Ostatnimi czasy papież Franciszek zatytułował swój List Apostolski „Desiderio desideravi” fragmentem z Ewangelii według św. Łukasza: „Gorąco pragnąłem spożyć Paschę” (Łk 22, 15). Owo pragnienie jest czymś bardzo istotnym dla właściwego rozumienia liturgii. Nie chodzi tu przecież o wielogodzinne poszczenie przed przystąpieniem do sprawowania świętych obrzędów, aby wzbudzić w sobie pragnienie jedzenia i picia, ale raczej…
Dowiedz się więcej

Nieraz się czyta po książeczkach do nabożeństwa czy słyszy się na kazaniu, że modlitwę do św. Michała (dodawana na końcu modlitw po cichej Mszy) miał ułożyć (względnie zarządzić) „Leon XIII wskutek pewnego widzenia, w którem widział, jak szatan i jego zwolennicy w okropny sposób po ziemi na ludzi nagonkę urządzali“. Tak podawała jedna pobożna książeczka, niemiecka z r. 1931; a w Nr. 39 „Konnersreuther Sonntagsblatt“ (1933), całe zdarzenie już tak przedstawiono: „Jednego poranku Leon XIII…
Dowiedz się więcej