Tag: Akolita

Posługi lektora i akolity to dwa stałe urzędy Kościoła, które do 2021 r. mogli przyjmować jedynie wierni świeccy płci męskiej (Franciszek 2021)[1]. Ciągle pozostawało bowiem w mocy orzeczenie z 1972 r., w którym papież Paweł VI wzmiankował, że posług wolno udzielać tylko mężczyznom ochrzczonym (Paweł VI 1972). Umieszczenie takiego zapisu w dokumencie zwieńczającym reformę tonsury, święceń niższych i subdiakonatu było podyktowane tradycją Kościoła, gdyż nie było zwyczaju, aby w liturgii służyła…
Dowiedz się więcej

Posoborowa reforma subdiakonatu, święceń niższych i tonsury sprawiła, że akolici otrzymali nowe funkcje liturgiczne do spełniania w zgromadzeniu liturgicznym. Abstrahując od opisywania ich czynności w liturgii mszalnej w 1969 r. oraz pod koniec 1972 r., o czym już było zresztą pisane, warto skupić się na drobnej, ale istotnej zmianie ich posługiwania pomiędzy 1975 r. a 2002 r. Temu zostanie poświęcony poniższy wpis.Otóż w editio typica altera wspomnianego wprowadzenia do mszału z 1975 r., można przeczytać, że akolita…
Dowiedz się więcej

Pięćdziesiąt lat temu w Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny światło dzienne ujrzało Motu Proprio Ministeria Quædam papieża Pawła VI (+1978), modyfikujące dyscyplinę Kościoła względem stopni, które od X w. nazywały się święceniami niższymi i wyższymi (ordines minores et maiores)[1]. Reformie poddane zostały bowiem następujące stopnie: ostiariat, lektorat, egzorcystat, akolitat i subdiakonat. Ponadto dokonano reformy tonsury, czyli inicjacji do stanu duchownego[2]. Dzisiaj…
Dowiedz się więcej

Pierwszym celem Zakonu Seraficznego jest oddawanie chwały Bogu poprzez chóralny śpiew, jakby pienie Aniołów. Chóry są bardzo ważne, gdyż zastępują Aniołów, gdy strzegą porządku oddawania chwały Bożej na ziemi, jak to czynią w niebie Aniołowie. Te wołania są potrzebne także w doczesności. Trzeba powiedzieć, że dla prawdziwych zakonników, poświęcających się ubóstwu, równie pobożne (co sami utrzymują) są dla chóry zakonne. Dlatego z najgorętszą chęcią należy do nich przystępować. Pierwszy…
Dowiedz się więcej

W ramach serii odnośnie do zachodnich rytów Kościoła zajmiemy się prawdopodobnie jednym z najciekawszych rytów łacińskich. Obrządek ten stał się jednym ze źródeł przebudzenia liturgicznego w XIX wieku. Jest to również swoisty „ryt Schrödingera”: istnieje i zarazem nie istnieje. Jego stan prawny w Kościele Rzymskokatolickim jest powodem wielu kontrowersji i sporów. Mówię tu o rycie Sarum, czyli rycie katedry Salisbury w Anglii, który przed reformacją był dominującym rytem na Wyspach Brytyjskich.…
Dowiedz się więcej

Dzisiejsze prawodawstwo liturgiczne uwzględnia szczególną rolę lektora, akolity i diakona w celebracji Mszy świętej. Warto sobie zobrazować ich funkcje na przykładzie kilku wariantów Mszy świętej: (1.) liturgii sprawowanej przez biskupa w sposób uroczysty, (2.) liturgii sprawowanej przez prezbitera w sposób uroczysty, (3.) liturgii sprawowanej przez prezbitera bez diakona, lektora i akolity oraz (4.) liturgii sprawowanej z tylko jednym usługującym. Liturgia sprawowana przez biskupa w sposób uroczysty Wzorcową formą liturgii Mszy…
Dowiedz się więcej

Prawie pół roku temu światło dzienne ujrzała publikacja nt. posług lektora i akolity, pt. ,,Posługa lektoratu i akolitatu po reformie święceń niższych i subdiakonatu”. W tamtym artykule zwrócono uwagę na dzisiejszy wygląd posług lektora i akolity pod kątem czynności i znaczenia tych urzędów w liturgii. Natomiast uwaga poniższej publikacji zostanie skupiona głównie na obrzędzie przekazania posług lektora i akolity (również pod kątem reformy tej ceremonii). W tym celu zostanie porównana celebracja zawarta w starym…
Dowiedz się więcej

Po dojściu do ołtarza kapłan całuje go oraz pozdrawia wiernych. Pozornie mało istotny obrzęd może kryć w sobie wielkie bogactwo, któremu warto się przyjrzeć. Z uwagi na to, że ten moment Mszy św. wygląda nieco inaczej w Nadzwyczajnej Formie Rytu Rzymskiego, zostanie on opisany w dwójnasób – poza częściami wspólnymi dla wszystkich publikacji, zostanie tutaj oddzielona część modlitw u stopni ołtarza, która również zostanie osobno opisana w jednym z tekstów. Rys historyczny…
Dowiedz się więcej

W pierwszym tygodniu Wielkiego Postu warto pochylić się nad tematem stacji wielkopostnych, które na wzór dawnej praktyki w Rzymie, są obecne również dzisiaj w wielu polskich diecezjach. W dawnych mszalikach (przy każdym dniu tego okresu liturgicznego) były zawarte informacje na temat kościoła, w którym dawniej Mszę św. celebrował papież. Taka świątynia w danym dniu była znana, jako statio, a liturgia w niej sprawowana nazywała się Mszą św. stacyjną. Warto zatem…
Dowiedz się więcej