Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej – Przepisy obrzędowe
W celu przybliżenia wszystkich przepisów, dotyczących liturgii mszalnej w Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej, przypominamy, że:
- W tym dniu należy zorganizować wystawienie Najświętszego Sakramentu po Mszy św., którego zwieńczeniem będzie procesja teoforyczna (CE, nr 404).
- Mszę św. sprawuje się ze specjalnego formularza (MR, s. 278).
- Odmawia się Chwała i Wierzę (Tamże).
- Między II czytaniem a Ewangelią wolno (według uznania) odśpiewać sekwencję Chwal, Syjonie, Zbawiciela.
- Odmawia się I lub II prefację o Najświętszej Eucharystii (nr 46 lub 47).
- Zaleca się wybranie I Modlitwy Eucharystycznej (IGMR, art. 365a).
- Mszę św. kończy się modlitwą po Komunii. Następnie kapłan w ornacie lub – jeśli uzna to za stosowne – po zdjęciu ornatu ubrany w kapę, rozpoczyna ceremonię wystawienia Najświętszego Sakramentu (CE, nr 406).
- Księża (w tym kanonicy) powinni być ubrani w komżę nałożoną na sutanę i w kapę (Tamże).
- Po odmówieniu modlitwy po Komunii, kapłan schodzi przed ołtarz i klęka. Wówczas diakon umieszcza na ołtarzu monstrancję, w którą wkłada konsekrowaną podczas Mszy św. Hostię (Tamże, nr 407).
- Gdy diakon umieści Hostię w monstranci, kapłan dokonuje zasypania dwóch kadzielnic i jedną z nich okadza Najświętszy Sakrament, wykonując trzy rzuty trybularzem. Następnie kapłan otrzymuje biały welon, wstaje, podchodzi do ołtarza i z pomocą diakona chwyta monstrancję z Najświętszym Sakramentem (Tamże, nr 408).
- Po tym, jak kapłan podniesie monstrancję z Panem Jezusem, procesja wyrusza z kościoła. Na jej czele idzie ministrant z krzyżem pomiędzy dwoma usuługującymi ze świecami. Następnie podążają figury, sztandary, obrazy itp., później usługujący, duchowni (warto zatroszczyć się o hierarchiczne ustawienie), diakoni, koncelebransi, (biskupi), kapłan z Najświętszym Sakramentem poprzedzany przez ministranta z pastorałem (jeśli Pana Jezusa niesie biskup), dwóch ministrantów z kadzielnicami, któremu po dwóch stronach towarzyszą ministranci z lampionami, natomiast z tyłu: dwaj diakoni usługujący i ministranci od księgi i mitry (jeśli celebransem jest biskup). Każdy uczestnik procesji, jeśli nie niesie konkretnego przedmiotu, trzyma w dłoniach świece. Nad kapłanem niosącym Najświętszy Sakrament można nieść baldachim (Tamże).
- Jeśli biskup przewodncizy procesji, lecz nie niesie Najświętszego Sakramentu, to podąża on przed kapłanem niosącym monstrancję, nie mając piuski ani mitry na głowie, lecz trzymając w swej dłoni pastorał. Biskupowi nie wolno wówczas błogosławić wiernych (Tamże).
- Jeśli w procesji biorą udział biskupi, którzy nie mają ubranych kap, lecz idą w strojach chórowych, to podążają oni za Najświętszym Sakramentem (Tamże).
- Zgodnie z wytycznymi zwyjaczów polskich, należy urządzić cztery stacje, przy których zatrzymywałaby się procesja (Tamże, nr 409).
- Ołtarze eucharystyczne nie mogą mieć ozdób w postaci wizerunków świętych. Należy na nich jednak umieścić korporał i tron do wystawienia Najświętszego Sakramentu (Tamże).
- ,,Ryt stacji eucharsytycznej” wygląda następująco: wystawia się Najświętszy Sakrament na ołtarzu, celebrans – bez zasypania – okadza Go trzema rzutami, wykonuje się śpiew przed Ewangelią, wygłasza się Ewangelię, można wygłosić krótką homilię, odmawia się modlitwę, śpiewa się pewną część suplikacji (zależnie od numeru stacji) i nakłada kadzidło do kadzielnicy (w tymże czasie), kapłan ponownie okadza Najświętszy Sakrament, odmawia się modlitwę i dokonuje się błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem (Tamże).
- Po przyjściu do ostatniego ołtarza w kościele, monstrancję odkłada się na ołtarz, kapłan zdejmuje welon, dokonuje się okadzenia Najświętszego Sakramentu (po wcześniejszym zasypaniu) i odśpiewuje się hymn Ciebie Boga wysławiamy. Pod koniec tego hymnu podnownie nakłada się kadzidło do kadzielnicy i okadza się Najświętszy Sakrament. Następnie kapłan odmawia modlitwę. Po niej celebrans otrzymuje welon i w zwykły sposób dokonuje błogosławieństwa eucharystycznego.
Opr. Dawid Makowski
