Obrzęd namaszczenia chorych w czasie Mszy św. – Przepisy obrzędowe
W celu przybliżenia wszystkich przepisów obrzędowych liturgii sakramentu namaszczenia chorych podczas Mszy św., przypominamy, że:
- W wielkich zgromadzeniach (np. podczas pielgrzymek), gdy celebracja Mszy św. ma być złączona z udzieleniem sakramentu namaszczenia chorych, obrzędowi winien przewodniczyć biskup (CE, nr 662). Wówczas biskupowi winien towarzyszyć przynajmniej jeden diakon, a kapłani pomagający udzielać tego sakramentu, powinni tę Mszę koncelebrować (CE, nr 664).
- Poza Triduum Paschalnym, Wielkim Tygodniem, Uroczystością Zesłania Ducha Świętego i Zmartwychwstania Pańskiego, Dniami w oktawie Wielkanocy, Niedzielami Adwentu, Niedzielami Wielkiego Postu, Niedzielami Okresu Wielkanocnego, Środą Popielcową oraz Uroczystościami i Wspomnieniem wszystkich wiernych zmarłych wolno użyć formularza Mszy za chorych (CE, nr 665). Wówczas liturgię sprawuje się w szatach koloru białego z czytaniami obrzędowymi, a w przeciwnym wypadku wolno wybrać tylko jedno czytanie ze zbioru perykop obrzędowych, lecz nie należy tego czynić w Triduum Paschalne, Narodzenie Pańskie, Objawienie Pańskie, Wniebowstąpienie Pańskie, Zesłanie Ducha Świętego, Najświętsze Ciało i Krew Pańską oraz inne Uroczystości obowiązujące (CE, nr 665).
- Liturgia mszalna jest sprawowana jak zwykle aż do homilii (włącznie).
- Schemat sakramentu namaszczenia chorych może mieć dwojaki wygląd. A: (1) litania, (2) nałożenie dłoni, (3) modlitwa dziękczynna/błogosławieństwa nad olejem, (4) namaszczenie olejem, (5) modlitwa wieńcząca obrzęd. B: (1) nałożenie dłoni, (2) modlitwa dziękczynna/błogosławieństwa nad olejem, (3) namaszczenie, (4) litania i modlitwa wieńcząca obrzęd (OBI, nr 96).
- Litanię można jednak odmówić dwukrotnie (OBI, nr 96).
- Podczas nałożenia rąk nie wypowiada się żadnych słów (CE, nr 670).
- Modlitwę dziękczynną nad olejem odmawia się wtedy, gdy jest on już pobłogosławiony; w innym wypadku należy odmówić modlitwę błogosławieństwa (OBI, nr 98).
- Jeśli celebracji przewodniczy biskup, to podaje on oleje każdemu z kapłanów, którzy mają mu pomagać w udzielaniu sakramentu. Następnie wszyscy namaszczają czoło przyjmującego sakrament, wypowiadając formułę sakramentu. Jeśli przynajmniej raz wypowiedziano ją głośno, można rozpocząć śpiew towarzyszący obrzędowi (CE, nr 672-673).
- Po namaszczeniu oczyszcza się palce (CE, nr 674).
- Modlitwą wieńczącą jest odpowiednia oracja z rytuału: ogólna (są dwie), za osobę w podeszłym wieku, za osobę w wielkim niebezpieczeństwie lub za osobę w agonii (OBI, nr 100).
- Dalej Mszę św. sprawuje się jak zwykle od przygotowania darów. Chorzy mogą przyjąć Komunię św. pod obiema postaciami (CE, nr 677).
- Na koniec liturgii – niezależnie od dnia, w którym się celebruje – można udzielić uroczystego błogosławieństwa z rytuału (CE, nr 655).
Schemat podawania i odbierania insygniów znajduje się tutaj.
Błogosławieństwo końcowe z rytuału znajduje się tutaj.
Opr. Dawid Makowski
Tags: Msza św. za chorych, Msze obrzędowe, Obrzęd namaszczenia chorych podczas Mszy św., Pomoce liturgiczne, Przepisy, Przepisy obrzędowe, Sakrament namaszczenia chorych