Liturgia Mszy św. Środy Popielcowej
W celu przybliżenia wszystkich zmian, jakie dokonują się w liturgii Środy Popielcowej, przypominamy, że:
- W tej liturgii Mszy św. nie występuje akt pokuty. Po pozdrowieniu ludu, kapłan wprowadza wiernych w tę liturgię i odmawia kolektę.
- Czytaniami Środy Popielcowej są: Jl 2, 12-18: Rozdzierajcie serca wasze, a nie szaty (I czytanie); Ps 51(50), 3-4. 5-6b. 12-13. 14 i 17 (R.: Zmiłuj się, Panie, bo jesteśmy grzeszni; Psalm); 2 Kor 5, 20 – 6, 3: Pojednajcie się z Bogiem, oto teraz czas upragniony (II Czytanie); Ps 95(94), 7a. 7d (werset przed Ewangelią); Mt 6, 1-6. 16-18: Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie (Ewangelia).
- Po homilii kapłan wygłasza odpowiednie wezwanie (Drodzy bracia i siostry…), a następnie odmawia modlitwę (Panie Boże, Ty przebaczasz ludziom…, albo: Boże, Ty nie chcesz śmierci grzeszników) i kropi popiół wodą święconą w ciszy.
- Następnie kapłani (prezbiterzy lub biskupi) posypują głowy wiernych popiołem, mówiąc: Nawracajcie się i wierzcie Ewangelii (Mk 1, 15), albo: Pamiętaj, że jesteś prochem i w proch się obrócisz (por. Rdz 3, 19). Po tym obrzędzie obmywa się kapłanom dłonie.
- W czasie posypania wiernym głów popiołem, należy śpiewać Psalm 51(50) lub pieśń pokutną (np. Bądź mi litościw, Boże nie skończony czy Przed oczy Twoje, Panie).
- Po obrzędzie posypania głów, kapłan wzywa do modlitwy powszechnej, a diakon, kantor lub inny usługujący lub ktoś do tego wyznaczony, śpiewa lub czyta wezwania tej modlitwy.
- W liturgii Mszy popielcowej nie odmawia się wyznania wiary.
- Prefacją przepisaną do tej liturgii jest 3 lub 4 przedmowa Wielkiego Postu (nr 10-11).
- Można odmówić I, II, III, I o Tajemnicy Pojednania lub II o Tajemnicy Pojednania Modlitwę Eucharystyczną (IGMR, nr 365; MR, s. 343*).
- Na zakończenie liturgii można odmówić modlitwę nad ludem, wybierając jedną spośród zaproponowanych formuł.
Opr. Dawid Makowski
