Teologia II Modlitwy Eucharystycznej: Wprowadzenie

Teologia II Modlitwy Eucharystycznej: Wprowadzenie

Ecce, cum nunc ad summi sacramenti virtutem accedamus, deficit lingua, sermo disparet, superatur iugenium, opprimitur intellectus (Petrus Damianus).

II Modlitwa Eucharystyczna to obecnie jedna z dziesięciu anafor Kościoła, zamieszczonych w Mszale Rzymskim dla diecezji polskich[1]. Choć obecnie obowiązujące prawo liturgiczne stanowi, że modlitwa ta może być używana jedynie w dni powszednie i szczególne okoliczności, a w Polsce dodatkowo w niedziele zwykłe[2]. Prawo partykularne, stanowione w Polsce przez Konferencję Episkopatu, zawiera wzmianki o tym, że należy używać różnych modlitw eucharystycznych podczas Mszy św., zgodnie z wybranym formularzem[3]. Jednak często rzeczywistość jest odmienna od tego założenia. Dlaczego zatem nagminnie używa się najkrótszej modlitwy eucharystycznej? Niektórzy mówią, że przyczyną jest to, iż ona jest najstarsza – ale to nie do końca prawda[4]. Być może przyczyną jest niezrozumienie istoty modlitwy eucharystycznej, które przedkłada się na używanie krótszej anafory, by w miarę szybko przejść do kolejnych obrzędów mszalnych[5]. Jeśli tak rzeczywiście jest, to należy temu w jakiś sposób zaradzić, a można to uczynić przede wszystkim poprzez katechezę liturgiczną[6]. Niniejsza seria nie ma zamiaru bynajmniej usprawiedliwiać niewłaściwego doboru tej modlitwy eucharystycznej, lecz raczej ma za cel ukazać jej sens. Dzięki temu wierny – słysząc ją kolejny raz – mógłby głębiej w nią wniknąć i przynajmniej trochę lepiej zrozumieć sens wypowiadanych w niej słów, bo przecież na jej końcu przez aklamację „amen” przyjmuje ją za swoją[7]. Nierzadko jednak uczestnik Mszy św. wypowiada owo „amen”  jakby mechaniczne, chociaż powinno być to w pełni świadome wyrażenie wiary w treść tej modlitwy – przemianę chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa! Taki brak skupienia oraz zrozumienia świadczy jednak o tym, że liturgia mszalna nie stanowi dzisiaj dla niektórych ludzi źródła i szczytu życia, a przecież „liturgia jest bardzo ważną sprawą”[8]. Konieczne jest zatem ożywienie wiernych jej duchem[9].

Niemiecki teolog, ks. Klaus Gamber (+1989), podjął się w drugiej połowie XX w. przybliżenia wiernym liturgii w duchu wczesnochrześcijańskich pisarzy, ukazując rozumienie kultu przez wspólnotę niepodzielonego Kościoła[10]. Jest to niewątpliwie interesująca metoda, którą warto byłoby ubogacić także literaturą późnośredniowiecznych uczonych, aby móc dokonać objaśnienia II Modlitwy Eucharystycznej w formie scholastycznej, o ile tylko będzie to możliwe[11]. Już na wstępie trzeba jednak pamiętać, że pierwszym krokiem do zrozumienia tego, o czym będzie poniżej pisane, jest wiara, która „rodzi otwartość i ciekawość”[12]. Dzięki tej wierze możliwe będzie dostrzeżenie relacji pomiędzy modlitwą Kościoła (lex orandi) a teologią (lex credendi), która tylko wtedy jest dobrze uprawiana, jeśli owocuje ona w życiu (lex vivendi)[13]. Trzeba przyznać rację współczesnym teologom liturgii, którzy wskazują na to, że wprowadzenie języków narodowych nie sprawiło, że tajemnica Eucharystii została przez ludzi lepiej zrozumiana[14]. Dlatego ostatnimi czasy coraz częściej budzą się głosy, postulujące odejście od liturgii „intelektu” na rzecz liturgii „mistycznej”, a więc takiej, jaką znali dawni pisarze kościelni[15]. Potrzeba bowiem nieustannie uświadamiać sobie, jakie misteria kryją się w obrzędach celebrowanych przez kapłanów[16].

W niniejszej pracy zostanie uczyniona próba objaśnienia tekstu wspominanej już modlitwy eucharystycznej, która jak każda anafora Kościoła stanowi trzon całej Mszy św.[17] Wewnątrz każdej z dziesięciu modlitw eucharystycznych można wyróżnić kilka pomniejszych części: dziękczynienie, aklamację Święty, epiklezę, opowiadanie o ustanowieniu oraz konsekrację, anamnezę, ofiarowanie, modlitwy wstawiennicze i doksologię końcową[18]. Na takie też części tematyczne została podzielona poniższa seria, aby stopniowo, po kolei, móc wnikać w znaczenie poszczególnych modlitw tej anafory, gdyż można w nich znaleźć wielkie bogactwo teologiczne[19].

Dawid Makowski

(Bibliografia została umieszczona wyjątkowo pod przypisami)

[1] Wyróżnia się obecnie obok pięciu podstawowych modlitw eucharystycznych także dwie o tajemnicy pojednania oraz trzy na Msze św. z udziałem dzieci. Zob. MRpol, s. 303*-367*.

[2] „Prex eucharistica secunda, ob peculiares ipsius notas, opportunius sumitur diebus infra hebdomadam, vel in peculiaribus rerum adiunctis. Quamvis præfatione propria instructa sit, adhiberi potest etiam cum aliis præfationibus; cum iis præsertim quæ mysterium salutis compendiose repræsentant, v. gr. cum præfationibus communibus. Quando Missa pro aliquo defuncto celebratur, adhiberi potest peculiaris formula, suo loco, nempe ante Meménto étiam proposta”. IGMR, art. 365b.

[3] Zob. Konferencja Episkopatu Polski: Wskazania dotyczące liturgii Mszy świętych sprawowanych w małych grupach i wspólnotach. 2014, art. 16.

[4] Na ten temat, zob. M. Zachara: O tym, że II Modlitwa eucharystyczna NIE JEST najstarszą modlitwą jaką mamy. W: „Liturgia” [online] https://www.liturgia.pl/O-tym-ze-II-Modlitwa-eucharystyczna-NIE-JEST-najstarsza-modlitwa-jaka-mamy/, [dostęp: 11.07.2023]. Prace nad powstawaniem tej modlitwy eucharystycznej w XX w. przedstawia m.in. abp Annibale Bugnini (+1982). Zob. Tenże: The reform of the liturgy, 1948-1975. Tłum. M. J. O’Connel. Collegeville: 1990, s. 448-490.

[5] „Obstawiałbym przy hipotezie, że Modlitwa eucharystyczna w przeszłości nie była nigdy dobrze zrozumiana i ten brak zrozumienia zwyczajnie został także zaproponowany w Novus Ordo […]. Ponieważ kapłani i lud często nie rozumieją głębszego znaczenia Modlitwy eucharystycznej jako dziękczynienia Kościoła w jedności z modlitwą kapłańską, którą Chrystus składa Ojcu, mają mało cierpliwości, by modlić się długą modlitwą, której nie rozumieją (nawet w języku narodowym)”. C. Folsom: Człowiek współczesny a liturgia. Tłum. D. Jurczak (i in.). Kraków: 2018, s. 63-64.

[6] Zob. J. Danielou: Pisma wybrane. Tłum. S. Fedorowicz. Kraków: 2011, s. 15.

[7] Zob. IGMR, art. 79h. Poprzez życie treściami, które przyjęło się za swoje, liturgia nie kończy się w budynku kościoła, ale wpływa na całą egzystencję człowieka, który we wszystkim, co robi, składa Bogu dziękczynienie. Szeroko na ten temat, zob. W. K. Irwin: Context and Text: A Method for Liturgical Theology. Collegeville: 1994, s. 311-351.

[8] Cyt. za: R. Binnek: Pius XI o znaczeniu liturgii. W: MCh. R. VIII. Nr 1. 1938, s. 1.

[9] Zob. F. A. Schaller: Liturgia a kryzys. W: MCh. R. IV. Nr 5. 1932/1933, s. 136.

[10] Na szczególną uwagę zasługują tutaj następujące pozycje ks. Klausa Gambera: Gemeinsames Erbe. Liturgische Neubesinnung aus dem Geist der frühen Kirche (Regensburg: 1980); Orientierung an der Orthodoxie. Die Tradition der Ostkirche als Richtschnur in Liturgie und Verkündigung (Regensburg: 1981);  Opfer und Mahl: Gedanken zur Feier der Eucharistie im Geist der Kirchenväter (Regensburg: 1982); Das Opfer der Kirche nach dem Neuen Testament und den frühesten Zeugnissen (Regensburg: 1982); Kult und mysterium: das Liturgieverständnis der frühen, ungeteilten Christenheit (Regensburg: 1983).

[11] Chodzi więc o przytoczenie fragmentu tekstu oracji, a następnie dogłębne wyłożenie jego znaczenia.

[12] S. Jeziorski: Eucharystia krok po kroku. Kraków: 2011, s. 7.

[13] Zob. J. Danielou: Pisma wybrane. Tłum. S. Fedorowicz. Kraków: 2011, s. 9.

[14] „Dziś na poziomie języka rozumiemy wszystko, a na poziomie tajemnicy nie rozumiemy nic lub prawie nic”. D. Jurczak, D. Jarczewski: Nerw święty. Rozmowy o liturgii. Kraków: 2021, s. 108.

[15] Nie chodzi tu jednak o reformowanie liturgii, lecz o zmianę podejścia do liturgii, które to może w przyszłości sprawi, że forma sprawowania Mszy św. ulegnie przeobrażeniu. Zob. K. Gamber: Kult und mysterium: das Liturgieverständnis der frühen, ungeteilten Christenheit. Regensburg: 1983, s. 11.

[16] Zob. D. Pietras: Przedmowa. W: D. Makowski: „Posługi współczesnego Kościoła”. Kraków: 2023, s. 11.

[17] Zob. IGMR, art. 78.

[18] Zob. J. Miazek: Modlitwa eucharystyczna – wprowadzenie. W: MŚ. Red. J. Hadalski. Poznań: 2013, s. 272-274; S. Czerwik, M. Pastuszko, B. Nadolski: Biuletyn liturgiczny. W: CT. T. LIX. 1989, s. 56-57.

[19] Zob. J. Mokrzycki: Życie społeczne we Mszy św. W: MCh. R. X. Nr 3. 1938/1939, s. 18.

Autor serii pragnie podziękować Jego Ekscelencji Księdzu Biskupowi Adrianowi Putowi za pomoc przy redkacji pracy oraz przedstawienie poprawek, które zostały naniesone w tekście przed jego publikacją.

  1. LITERATURA ŹRÓDŁOWA W JĘZYKACH ORYGINALNYCH

Absalon Sprinckirsbacensis: Sermones. W: „Patrologia Latina”. Vol. CCXI. Paris: 1855 (s. 11-294).

Adamus Scotus: Epistola de triplici præfati tabernaculi pictura et de triplici genere contemplationis. W: „Patrologia Latina”. Vol. CXCVIII. Paris: 1855 (s. 791-796).

Adamus S. Victoris: Sequentiæ. W: „Patrologia Latina”. Vol. CXCVI. Paris: 1855 (s. 1423-1534).

Adelmannus Brixiensis: Epistola de Eucharistia sacramento. W: „Patrologia Latina”. Vol. CXLIII. Paris: 1853 (s. 1289-1296).

Adrevaldus Floriacensis Monachus: De Corpore et Sanguine Christi. W: „Patrologia Latina”. Vol. CXXIV. Paris: 1852 (s. 947-954).

Ælredus Rievallensis: Sermones de oneribus. W: „Patrologia Latina”. Vol. CXCV. Paris: 1855 (s. 361-498).

Agobardus Episcopus Lugdunensis: Contra Libros Quatuor Amalarii Abbatis. W: „Patrologia Latina”. Vol. CIV. Paris: 1864 (s. 339-350).

Alanus de Insulis: De articulis Catholicæ fidei. W: „Patrologia Latina”. Vol. CCX. Paris: 1855 (s. 593-617).

Alanus de Insulis: De VI alis cherubim. W: „Patrologia Latina”. Vol. CCX. Paris: 1855 (s. 265-280).

Alcuinus: Liber de Divinis Officis. W: „Patrologia Latina”. Vol. CI. Paris: 1851 (s. 1173-1286).

Alcuinus: Tractatus super ad Hebræos Epistolas. W: „Patrologia Latina”. Vol. C. Paris: 1863 (s. 1031-1084).

Alegerius: De sacramento corporis et sanguinis Domini. W: „Patrologia Latina”. Vol. CLXXX. Paris: 1855 (s. 727-855).

Alegerius: De sacrificio Missæ. W: „Patrologia Latina”. Vol. CLXXX. Paris: 1855 (s. 853-856).

Amalarius Metsensis: De Ecclesiasticis Officiis. W: „Patrologia Latina”. Vol. CV. Paris: 1864 (s. 985-1242).

Ambrosius Mediolanensis: De fide. W: „Patrologia Latina”. Vol. XVI. Paris: 1845 (s. 532-703).

Ambrosius Mediolanensis: De incarnationis dominicæ sacramento. W: „Patrologia Latina”. Vol. XVI. Paris: 1845 (s. 817-847).

Ambrosius Mediolanensis: De Mysteriis. W: „Patrologia Latina”. Vol. XVI. Paris: 1845 (s. 389-417).

Ambrosius Mediolanensis: De Sacramentis. W: „Patrologia Latina”. Vol. XVI. Paris: 1845 (s. 417-465).

Ambrosius Mediolanensis: In Epistolam ad Romanos. W: „Patrologia Latina”. Vol. XVII. Paris: 1845 (s. 45-184).

Ambrosius Mediolanensis: In Epistolam Beati Pauli ad Corinthios Primam. W: „Patrologia Latina”. Vol. XVII. Paris: 1845 (s. 183-276).

Amoenus: Enchiridion Veteris et Novi Testamenti. W: „Patrologia Latina”. Vol. LXI. Paris: 1847 (s. 1075-1080).

Angelomus Luxovensis: Enarrationes in Cantica Canticorum. W: „Patrologia Latina”. Vol. CXV. Paris: 1852 (s. 551- 628).

Anselmus Cantuariensis: Cur Deus homo. W: „Patrologia Latina”. Vol. CLVIII. Paris: 1853 (s. 360-432).

Anselmus Laudunensis: Enarrationes in Apocalypsin. W: „Patrologia Latina”. Vol. CLXII. Paris: 1854 (s. 1499-1586).

Anselmus Laudunensis: Enarrationes in Mattheaum. W: „Patrologia Latina”. Vol. CLXII. Paris: 1854 (s. 1227-1500).

Auctor Incertus: De Deo et nominibus ejus. W: „Patrologia Latina”. Vol. XXIII. Paris: 1845 (s. 1305-1308).

Auctor Incertus: De Trinitate. W: „Patrologia Latina”. Vol. XVII. Paris: 1845 (s. 509-546).

Auctor Incertus: Expositio Missæ Romanæ. W: „Patrologia Latina”. Vol. XCVI. Paris: 1862 (s. 1481-1502).

Auctor Incertus: Sermo de Beata Maria Virgine. W: „Patrologia Latina”. Vol. CLXXXIV. Paris: 1854 (s. 1013-1022).

Augustinus: Contra Faustum manichæum. W: „Patrologia Latina”. Vol. XLII. Paris: 1843 (s. 207-519).

Augustinus: Contra Maximinum. W: „Patrologia Latina”. Vol. XLII. Paris: 1843 (s. 743-819).

Augustinus: De civitate Dei. W: „Patrologia Latina”. Vol. XLI. Paris: 1864 (s. 13-805).

Augustinus: De doctrina Christiana. W: „Patrologia Latina”. Vol. XXXIV. Paris: 1845 (s. 15-121).

Augustinus: De Fide et Operibus. W: „Patrologia Latina”. Vol. XL. Paris: 1845 (s. 197-231).

Augustinus: De Genesi ad Litteram Libri Duodecim. W: „Patrologia Latina”. Vol. XXXIV. Paris: 1845 (s. 245-485).

Augustinus: De Genesi contra Manichæos. W: „Patrologia Latina”. Vol. XXXIV. Paris: 1845 (s. 173-215).

Augustinus: De moribus ecclesiæ catholicæ. W: „Patrologia Latina”. Vol. XXXII. Paris: 1845 (s. 1300-1377).

Augustinus: De prædestinatione sanctorum. W: „Patrologia Latina”. Vol. XLIV. Paris: 1865 (s. 959-992).

Augustinus: De sancta Virginitate. W: „Patrologia Latina”. Vol. XL. Paris: 1845 (s. 395-429).

Augustinus: De sermone Domini in Monte. W: „Patrologia Latina”. Vol. XXXIV. Paris: 1845 (s. 1229-1308).

Augustinus: De Trinitate. W: „Patrologia Latina”. Vol. XLII. Paris: 1843 (s. 819-1101).

Augustinus: De Quantitate animæ. W: „Patrologia Latina”. Vol. XXXII. Paris: 1845 (s. 1035-1081).

Augustinus: Einchiridion de Fide, Spe et Caritate. W: „Patrologia Latina”. Vol. XL. Paris: 1845 (s. 231-289).

Augustinus: Enarratio in Psalmum. W: „Patrologia Latina”. Vol. XXXVII. Paris: 1865 (s. 1033-1968).

Augustinus: Epistolæ ad Romanos inchoata expositio. W: „Patrologia Latina”. Vol. XXXV. Paris: 1845 (s. 2087-2105).

Augustinus: Sententiæ Prosperi. W: „Patrologia Latina”. Vol. XLV. Paris: 1845 (s. 1859-1898).

Augustinus: Sermones. W: „Patrologia Latina”. Vol. XXXVIII. Paris: 1863 (s. 23-1482).

Augustinus: Tractatus in Ioannis Evangelium. W: „Patrologia Latina”. Vol. XXXV. Paris: 1845 (s. 1379-1977).

Arator Subdiaconus: De Actibus Apostolorum. W: „Patrologia Latina”. Vol. LXVIII. Paris: 1847 (s. 81-246).

Athanasius: Epistulæ ad Serapionem. W: „Patrologia Græca”. Vol. XXVI. Paris: 1857 (s. 526-681).

Athanasius: Oratio de Incarnatione Verbi. W: „Patrologia Græca”. Vol. XXV. Paris: 1857 (s. 197-207).

Basilius Magnus: Liber de Spiritu Sancto. W: „Patrologia Græca”. Vol. XXXII. Paris: 1857 (s. 67-219).

Beda Venerabilis: In Evangelium S. Marci. W. „Patrologia Latina”. Vol. XCII. Paris: 1862 (s. 131-301).

Beda Venerabilis: In Genesim. W: „Patrologia Latina”. Vol. XCI. Paris: 1862 (s. 5-189).

Beda Venerabilis: In Iacobum. W: „Patrologia Latina”. Vol. XCIII. Paris: 1852 (s. 9-41).

Bernardus Clarævallensis: De adventu Domini. W: „Patrologia Latina”. Vol. CLXXXIII. Paris: 1854 (s. 35-56).

Cassiodorus: Expositio in Psalterium. W: „Patrologia Latina”. Vol. LXX. Paris: 1865 (s. 9-1033).

Claudius Taurinensis: Enarratio in Epistolam ad Galatas. W: „Patrologia Latina”. Vol. CIV. Paris: 1851 (s. 841-912).

Coelius Sedulius: Carmen de incarnatione. W: „Patrologia Latina”. Vol. XIX. Paris: 1846 (s. 773-780).

Cyprianus Carthaginensis: Catecheses mystagogicæ. W: „Patrologia Græca”. Vol. XXXIII. Paris: 1857 (s. 1059-1132).

Cyprianus Carthaginensis: De Dominica oratione. W: „Patrologia Latina”. Vol. IV. Paris: 1844 (s. 519-544).

Cyprianus Carthaginensis: Epistolæ. W: „Patrologia Latina”. Vol. IV. Paris: 1844 (s. 191-478).

Cyrillus Alexandrinus: Commentarium in Johannem. W: „Patrologia Græca”. Vol. LXXIV. Paris: 1863 (s. 9-758).

Cyrillus Hierosolymitanus: Catechesis. W: „Patrologia Græca”. Vol. XXXIII. Paris: 1857 (s. 369-1128).

Dracontius: Carmen de Deo. W: „Patrologia Latina”. Vol. LX. Paris: 1847 (s. 679-901).

Epiphanius: Homilia II in Sancto et Magno Sabbato. W: „Patrologia Græca”. Vol. XLIII. Paris: 1864 (s. 439-463).

Ephiphanius: Panarion seu adversus LXXX hæreses. W: „Patrologia Græca”. Vol. XLI. Paris: 1863 (s. 173-1199).

Ernaldus Bonævallis: De VII Derbis Domini in cruce. W: „Patrologia Latina”. Vol. CLXXXIX. Paris: 1854 (s. 1677-1726).

Eusebius Vercellis: De Trinitate. W: „Patrologia Latina”. Vol. LXII. Paris: 1863 (s. 953-968).

Evargius Antiochensis: De X nominibus Dei aliud exemplar. W: „Patrologia Latina”. Vol. XXIII. Paris: 1845 (s. 1273-1280).

Evodius: De fide contra Manichæos. W: „Patrologia Latina”. Vol. XLII. Paris: 1843 (s. 1139-1153).

Fulgentius Ruspensis Episcopus: De Fide. W: „Patrologia Latina”. Vol. LXV. Paris: 1847 (s. 671-707).

Fulgentius Ruspensis Episcopus: De Trinitate. W: „Patrologia Latina”. Vol. LXV. Paris: 1847 (s. 497-507).

Fulgentius Ruspensis Episcopus: Sermones genuini. W: „Patrologia Latina”. Vol. LXV. Paris: 1847 (s. 719-749).

Gennadius Massiliensis: Liber de Ecclesiasticis Dogmatibus. W: „Patrologia Latina”. Vol. LVIII. Paris: 1847 (s. 979-1033).

Gregorius Magnus: Dialogæ. W: „Patrologia Latina”. Vol. LXXVII. Paris: 1862 (s. 149-431).

Gregorius Magnus: Homiliæ in Evangelia. W: „Patrologia Latina”. Vol. LXXVI. Paris: 1844 (s. 1075-1312).

Gregorius Magnus: Moralia. W: „Patrologia Latina”. Vol. LXXVI. Paris: 1857 (s. 9-781).

Gregorius Nyssenus: Adversus Macedonianos de Spiritu Sancto. W: : „Patrologia Græca”. Vol. XLV. Paris: 1863 (s. 11-107).

Gregorius Nyssenus: Oratio catechetica. W: „Patrologia Græca”. Vol. XLV. Paris: 1863 (s. 11-107).

Gregorius Nyssenus: Orationes de beatitudinibus. W: „Patrologia Græca”. Vol. XLIV. Paris: 1863 (s. 1194-1303).

Haymo Halberstatensis: Enarratio in Malachiam Prophetam. W: „Patrologia Latina”. Vol. CXVII. Paris: 1852 (s. 277- (PL, CXVII, 279-294).

Hieronymus: Commentaria in Isaiam prophetam. W: „Patrologia Latina”. Vol. XXIV. Paris: 1865 (s. 17-705).

Hilarius Pictaviensis: De Trinitate. W: „Patrologia Latina”. Vol. X. Paris: 1845 (s. 9-471).

Hilarius Pictaviensis: In Evangelium Matthaei. W: „Patrologia Latina”. Vol. IX. Paris: 1844 (s. 917-1078).

Hugo de S. Victore: De V sptenis. W: „Patrologia Latina”. Vol. CLXXV. Paris: 1854 (s. 405-414).

Hugo Eterianus: De anima corpore exuta. W: „Patrologia Latina”. Vol. CCII. Paris: 1855 (s. 167-226).

Ignatius Antiochensis: Epistula ad Smyrnaeos. W: „Patrologia Græca”. Vol. V. Paris: 1857 (s. 707-717).

Innocentus III: De Beatissima Virgine Maria et Filio ejus Jesu Christo encomium. W: „Patrologia Latina”. Vol. CCXVII. Paris: 1855 (s. 915-916).

Innocentus III: Encomium Charitatis. W: „Patrologia Latina”. Vol. CCXVII. Paris: 1855 (s. 761-764).

Ioannes Damascenus: De fide orthodoxa. W: „Patrologia Græca”. Vol. XCIV. Paris: 1864 (s. 790-1227).

Ioannes Rotomoganensis Archiepiscopus: Expositio Super Canonem Missæ. W: „Patrologia Latina”. Vol. CXLVII. Paris: 1853 (s. 191-200).

Iohannes Chrysostomus: Ad Theodorum lapsus. W: „Patrologia Græca”. Vol. XLVII. Paris: 1863 (s. 277-319).

Iohannes Chrysostomus: De incomprehensibili Dei natura. W: „Patrologia Græca”. Vol. XLVIII. Paris: 1862 (s. 701-813).

Iohannes Chrysostomus: De proditione Judæ. W: „Patrologia Græca”. Vol. XLIX. Paris: 1862 (s. 373-394).

Iohannes Chrysostomus: Eclogæ ex diversis homilii. W: „Patrologia Græca”. Vol. LXIII. Paris: 1862 (s. 567-901).

Iohannes Chrysostomus: Expositio Epistolæ ad Hebræos. W: „Patrologia Græca”. Vol. LXIII. Paris: 1862 (s. 9-237).

Iohannes Chrysostomus: Sermones de Anna. W: „Patrologia Græca”. Vol. LIV. Paris: 1862 (s. 631-675).

Isidorus Hispaliensis: Allegoriæ sacræ Scripturæ. W: „Patrologia Latina”. Vol. LXXXIII. Paris: 1850 (s. 89-130).

Isidorus Hispaliensis: Sententiarum. W: „Patrologia Latina”. Vol. LXXXIII. Paris: 1850 (s. 537-738).

Isidorus Hispaliensis: De Ecclesiasticis Officiis. W: „Patrologia Latina”. Vol. LXXXIII. Paris: 1850 (s. 737-826).

Julianus Episcopus Toletanus: Commentarium in Nahum Prophetam. W: „Patrologia Latina”. Vol. XCVI. Paris: 1862 (s. 705-737).

Lanfrancus: De corpore et sanguine Christi. W: „Patrologia Latina”. Vol. CL. Paris: 1854 (s. 407-442).

Leonus Magnus: Epistolæ. W: „Patrologia Latina”. Vol. LIV. Paris: 1846 (s. 581-1213).

Martinus Braccarensis: De Pascha. W: „Patrologia Latina”. Vol. LXXII. Paris: 1849 (s. 49-52).

Maximus Confessor: Liber Ambiguorum. W: „Patrologia Græca”. Vol. XCI. Paris: 1865 (s. 1031-1418).

Merobaudes Hispanus: Carmen de Christo. W: „Patrologia Latina”. Vol. LXI. Paris: 1847 (s. 971-974).

Nicetas Aquileiensis: De Spiritus Sancti potentia. W: „Patrologia Latina”. Vol. LII. Paris: 1846 (s. 853-864).

Nicetas Remesianensis: Explanatio symboli. W: „Patrologia Latina”. Vol. LII. Paris: 1845 (s. 865-873).

Novatianus: De Trinitate. W: „Patrologia Latina”. Vol. III. Paris: 1844 (s. 885-952).

Origenes: Commentaria in Epistolam B. Pauli ad Romanos. W: „Patrologia Græca”. Vol. XIV. Paris: 1862 (s. 839-1291).

Paschasius Radbertus Corbeiensis Abbas: Liber de Corpore et Sanguine Domini. W: „Patrologia Latina”. Vol. CXX. Paris: 1852 (s. 1267-1351).

Paterius: Liber de Expositione Veterias ac Novis Testamenti. W: „Patrologia Latina”. Vol. LXXIX. Paris: 1862 (s. 683-1138).

Pelagius: Libellus fidei. W: „Patrologia Latina”. Vol. XLV. Paris: 1845 (s. 1716-1718).

Petrus Abælardus: Apologia. W: „Patrologia Latina”. Vol. CLXXVIII. Paris: 1855 (s. 106-107).

Petrus Abælardus: Epitome teologia. W: „Patrologia Latina”. Vol. CLXXVIII. Paris: 1855 (s. 1685-1758).

Petrus Abælardus: Expositio in Epistolam Pauli ad Romanos. W: „Patrologia Latina”. Vol. CLXXVIII. Paris: 1855 (s. 783-978).

Petrus Abælardus: Expositio orationis Dominicæ. W: „Patrologia Latina”. Vol. CLXXVIII. Paris: 1855 (s. 611-618).

Petrus Damianus: Expositio Canonis Missæ. W: „Patrologia Latina” Vol. CXLV. Paris: 1853 (s. 879-891).

Petrus Chrysolanus Mediolanensis Archiepiscopus: Oratio de Spiritu Sancto. W: „Patrologia Latina”. Vol. CLXII. Paris: 1845 (s. 1007-1079).

Petrus Chrysologus: Sermones. W: „Patrologia Latina”. Vol. LII. Paris: 1844 (s. 184-666).

Petrus Lombardus: Sententiarum. W: „Patrologia Latina”. Vol. CXCII. Paris: 1855 (s. 519-965).

Pseudo-Hieronymus: Breviarium in Psalmos. W: „Patrologia Latina”. Vol. XXVI. Paris: 1845 (s. 821-1278).

Pseudo-Dionysius Areopagita: De cælesti hierarchia. W: „Patrologia Græca”. Vol. III. Paris: 1857 (s. 119-370).

Rabanus Maurus: Liber de Sacris Ordinibus. Sacramentis Divinis. Et Vestimentis Sacerdotalibus. W: „Patrologia Latina”. Vol. CXII. Paris: 1852 (s. 1165-1192).

Richardus S. Victor: Adnotationes mysticæ in Psalmos. W: „Patrologia Latina”. Vol. CXCVI. Paris: 1855 (s. 265-404).

Richardus S. Victoris: De Emmanuel. W: „Patrologia Latina”. Vol. CXCVI. Paris: 1855 (s. 601-666).

Richardus S. Victoris: De Verbo incarnto. W: „Patrologia Latina”. Vol. CXCVI. Paris: 1855 (s. 995-1010).

Rupertus Tuitiensis Abbas: Commentaria in Apocalypsim. W: „Patrologia Latina”. Vol. CLXIX. Paris: 1854 (s. 827-1215).

Rupertus Tuitiensis Abbas: Commentaria in Evangelium Sancti Joannis. W: „Patrologia Latina”. Vol. CLXIX. Paris: 1854 (s. 201-827).

Rupertus Tuitiensis Abbas: De Divinis Officiis. W: „Patrologia Latina”. Vol. CLXX. Paris: 1862 (s. 9-333).

Rupertus Tuitiensis Abbas: De Trinitate et operibus ejus. W: „Patrologia Latina”. Vol. CLXVII. Paris: 1854 (s. 199-437).

Rusticus Helpidius: Carmen de Christi Jesu. W: „Patrologia Latina”. Vol. LXII. Paris: 1848 (s. 545-548).

Tertullianus: Ad Nationes. W: „Patrologia Latina”. Vol. I. Paris: 1844 (s. 559-608).

Tertullianus: De Carne Christi. W: „Patrologia Latina”. Vol. II. Paris: 1844 (s. 751-792).

Tertullianus: Genesis. W: „Patrologia Latina”. Vol. II. Paris: 1844 (s. 1097-1002).

Theophilus Antiochenus: Ad Autolycum. W: „Patrologia Græca”. Vol. VI. Paris: 1857 (s. 1023-1176).

Tichonius: Liber regularum. W: „Patrologia Latina”. Vol. XVIII. Paris: 1848 (s. 15-65).

Victorinus Petavionensis Episcopus: Scolia in Apocalypsin Beati Joannis. W: „Patrologia Latina”. Vol. V. Paris: 1844 (s. 317-344).

Vigilius Tapsensis: Contra Felicianum Arianum de unitate Trinitatis. W: „Patrologia Latina”. Vol. XLII. Paris: 1843 (s. 1157-1171).

Vigilius Tapsensis: De Trinitate. W: „Patrologia Latina”. Vol. XLII. Paris: 1843 (s. 237-333).

Walafridus Strabonus: De ecclesiasticarum rerum exordiis et incrementiis. W: „Patrologia Latina”. Vol. CXIV. Paris: 1852 (s. 919-966).

Walafridus Strabonus: Epistola I ad Corinthios. W: „Patrologia Latina”. Vol. CXIV. Paris: 1852 (s. 519-550).

Walafridus Strabonus: Expositio quatuor Evangeliorum. W: „Patrologia Latina”. Vol. CXIV. Paris: 1852 (s. 861-914).

Zacharias: Epistolæ. W: „Patrologia Latina”. Vol. LXXXIX. Paris: 1830 (s. 917-958).

  1. LITERATURA ŹRÓDŁOWA W PRZEKŁADACH

Evargius Ponticus: De Oratione. W: „Z Tradycji Mniszej”. T. XXX. Przekł. Bielawski T., Nieścior L. Kraków: 2013.

Gaius Marius Victorinus: Commentarium in Epistolam ad Efesiam. W: „Źródła Myśli Teologicznej”. T. XIII. Tłum. Baron A. Kraków: 1999 (s. 84-172).

Iunillius: Instituta Regularia Divinæ Legis. W: „Źródła Myśli Teologicznej”. T. XLVIII. Tłum. Czyżewski B. Kraków: 2008 (s. 31-83).

  1. KSIĘGI LITURGICZNE I WPROWADZENIA DO NICH

Institutio Generalis Missalis Romani. Editio typica tertia. Roma: 2002.

Mszał Rzymski dla diecezji polskich. Wyd. I. Poznań: 1986.

  1. DOKUMENTY KOŚCIOŁA

Ioannes Paulus II: Allocutiones. Roma: 2000. W: „Notitiæ”. Vol. XXXVI. Roma: 2000 (s. 69).

Konferencja Episkopatu Polski: Wskazania dotyczące liturgii Mszy świętych sprawowanych w małych grupach i wspólnotach. 2014.

  1. LITERATURA PRZEDMIOTU

Binnek R.: Pius XI o znaczeniu liturgii. W: „Mysterium Christi”. R. VIII. Nr 1. 1938 (s. 1-2).

Bugnini A.: The reform of the liturgy, 1948-1975. Tłum. O’Connel M. J. Collegeville: 1990.

Casel O.: Chrześcijańskie misterium kultu. Tłum. Wolicki M. Kraków: 2000.

Czerwik S., Pastuszko M., Nadolski B.: Biuletyn liturgiczny. W: „Collectanea Theologica”. T. LIX. Nr 2. 1989 (s. 51-65).

Danielou J.: Pisma wybrane. Tłum. Fedorowicz S.. Kraków: 2011.

Folsom C.: Człowiek współczesny a liturgia. Tłum. Jurczak D. (i in.). Kraków: 2018.

Gamber K.: Das Opfer der Kirche nach dem Neuen Testament und den frühesten Zeugnissen. Regensburg: 1982.

Gamber K.: Gemeinsames Erbe. Liturgische Neubesinnung aus dem Geist der frühen Kirche. Regensburg: 1980.

Gamber K.: Kult und mysterium: das Liturgieverständnis der frühen, ungeteilten Christenheit. Regensburg: 1983.

Gamber K.: Opfer und Mahl: Gedanken zur Feier der Eucharistie im Geist der Kirchenväter. Regensburg: 1982.

Gamber K.: Orientierung an der Orthodoxie. Die Tradition der Ostkirche als Richtschnur in Liturgie und Verkündigung. Regensburg: 1981.

Irwin W. K.: Context and Text: A Method for Liturgical Theology. Collegeville: 1994.

Jeziorski S.: Eucharystia krok po kroku. Kraków: 2011.

Jurczak D., Jarczewski D.: Nerw święty. Rozmowy o liturgii. Kraków: 2021.

Jurczak: Mistagogia liturgii słowa. W: „Modlić się Mszą świętą”. Kraków: 2021 (s. 39-63).

Kordel M.: Liturgia, liturgiści a rubryki. Lwów: 1929.

Miazek J.: Modlitwa eucharystyczna – wprowadzenie. W: „Msza Święta – rozumieć, aby lepiej uczestniczyć”. Red. Hadalski J. Poznań: 2013 (s. 270-273).

Mokrzycki J.: Życie społeczne we Mszy św. W: „Mysterium Christi”. R. X. Nr 3. 1938/1939 (s. 17-22).

Pietras D.: Przedmowa. W: Makowski D.: „Posługi współczesnego Kościoła”. Kraków: 2023 (s. 11-13).

Porosło K.: Wstęp. W: „Modlić się Mszą Świętą”. Kraków: 2022 (s. 9-13).

Schaller F. A.: Liturgia a kryzys. W: „Mysterium Christi”. R. IV. Nr 5. 1932/1933 (s. 136-140).

Schuster I.: Liturgia a pobożność prywatna. W: „Mysterium Christi”. R. II. Nr 7. 1931/1932 (s. 299-302).

Vonier A.: Obecność Boga. W: „Mysterium Christi”. R. X. Nr 1. 1937 (s. 2).

Von Oost K.: Na marginesie nowej książki. W: „Mysterium Christi”. R. IX. Nr 3. 1937/1938 (s. 85-89).

Zachara M.: O tym, że II Modlitwa eucharystyczna NIE JEST najstarszą modlitwą jaką mamy. W: „Liturgia” [online] https://www.liturgia.pl/O-tym-ze-II-Modlitwa-eucharystyczna-NIE-JEST-najstarsza-modlitwa-jaka-mamy/, [dostęp: 11.07.2023].

Tags: , , , , , , , ,

Przetłumacz stronę