Procesja w Święto Ofiarowania Pańskiego – Przepisy obrzędowe
W celu przybliżenia wszystkich przepisów, dotyczących procesji w Święto Ofiarowania Pańskiego, przypominamy, że:
- Wierni oczekują na kapłana i asystę w odpowiednim miejscu poza kościołem lub w mniejszym kościele, z którego wyruszy procesja (CE, nr 242).
- Wierni trzymają w dłoniach niezapalone świece (MR, s. 13′).
- Celebrans przywdziewa szaty potrzebne do odprawienia Mszy św., z czego zamiast ornatu na czas procesji może przywdziać kapę (CE, nr 243).
- Gdy kapłan przybędzie do miejsca, w którym są zgromadzeni wierni, wszyscy zapalają świece. W tym czasie śpiewa się antyfonę: ,,Oto nasz Pan przyjdzie z mocą i oświeci serca sług swoich. Alleluja!” albo pierwszą zwrotkę kolędy: ,,Gdy się Chrystus rodzi”, albo jakiś inny odpowiedni śpiew, uwzględniający tematykę dnia i procesji (MR, s. 13).
- Następnie celebrans wzywa do wykonaniu znaku krzyża, pozdrawia wiernych, wprowadza ich w misterium dnia (choć może to zrobić koncelebrans lub diakon) i dokonuje obrzędu poświęcenia świec, odmawiając jedną spośród dwóch modlitw podanych w Mszale (MR, s. 14′).
- Po modlitwie błogosławieństwa celebrans kropi świece wodą święconą, nic przy tym nie mówiąc (MR, s. 14′).
- Gdy kapłan pokropi świece, otrzymuje swoją własną świece. Następnie nakłada kadzidło do kadzielnicy, błogosławi je i wygłasza wezwanie: ,,Idźmy w pokoju na spotkanie z Chrystusem” (jeśli jest obecny diakon, to on wygłasza owo wezwanie). Potem wyrusza procesja (CE, nr 246).
- Procesja do kościoła ma następujący wygląd: na przedzie idzie ministrant z kadzielnicą, potem akolita lub ministrant z krzyżem pomiędzy dwoma usługującymi ze świecami, dalej pozostali usługujący, duchowni w strojach chórowych, diakon niosący księgę Ewangelii, pozostali diakoni, koncelebransi i celebrans, a za nim pozostali wierni. W tym czasie śpiewa się odpowiednie pieśni (np. antyfonę z Pieśnią Symeona).
- W momencie, w którym procesja przekracza próg kościoła, w którym będzie sprawowana za chwilę liturgia mszalna, śpiewa się antyfonę mszalną na wejście. Następnie celebrans całuje ołtarz, okadza go, podąża na swoje miejsce i dopiero wtedy zdejmuje kapę (jeśli miał ją ubraną) i zakłada ornat (CE, nr 247).
- Po okadzeniu lub – gdy kapłan zmieniał szatę wierzchnią po wdzianiu ornatu – następuje hymn ,,Chwała” (MR, s. 15).
- Potem Mszę sprawuje się tak, jak zwykle, co podano tutaj.
* W przypadku, gdyby nie mogła się odbyć tego typu procesja, wierni gromadzą się w kościele lub przed nim, a celebrans ubrany w szaty mszalne z asystą podąża do wiernych i tam sprawuje obrzędy, o których była mowa w numerach 4-7. Następnie procesja wkracza do kościoła i odbywa się wszystko tak, jak podano w numerach 9-11 (z tym, że kapłan już jest w ornacie).
Opr. Dawid Makowski
