Kategoria: Serie artykułów

Portal poświęcony liturgii Kościoła Świętego

Wpływ liturgii na życie: wspomnienie obowiązkowe św. Alojzego Gonzagi

WSPOMNIENIE OBOWIĄZKOWE ŚW. ALOJZEGO GONZAGI Modlitwa nad darami Panie, nasz Boże, spraw, abyśmy za przykładem świętego Alojzego zawsze z czystym sercem uczestniczyli w Uczcie eucharystycznej i czerpali z tego misterium obfite łaski. Przez Chrystusa, Pana naszego.Dzisiejsza modlitwa nad darami zwraca uwagę na postać św. Alojzego Gonzagi, który odznaczał się nie tylko umiłowaniem czystości, ale także modlitwy. Te dwie perspektywy: czystość i modlitwa są tutaj kluczowe. Kapłan prosi o to, aby zgromadzenie mogło czystym…
Dowiedz się więcej

Wpływ liturgii na życie: wspomnienie obowiązkowe św. Alberta Chmielowskiego

WSPOMNIENIE OBOWIĄZKOWE ŚW. ALBERTA CHMIELOWSKIEGO Kolekta Boże, bogaty w miłosierdzie, Ty natchnąłeś błogosławionegoAlberta, aby dostrzegł w najbardziej ubogich i opuszczonychznieważone oblicze Twojego Syna, spraw łaskawie, abyśmyspełniając dzieła miłosierdzia, za jego przykładem umielibyć braćmi wszystkich potrzebujących. Przez naszego PanaJezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyjei króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkiewieki wieków.Kościół czci dzisiaj św. Alberta Chmielowskiego, który zasłynął z dobroci wobec opuszczonych, biednych i wszystkich innych potrzebujących. Jego czyny…
Dowiedz się więcej

Teologia IV Modlitwy Eucharystycznej – Postsanctus (cz. IX)

Et, ut non ámplius nobismetípsis viverémus, sed sibi qui pro nobis mórtuus est atque surréxit, a te, Pater, misit Spíritum Sanctum primítas credéntibus, qui, opus suum in mundo perfíciens, omnem sanctificatiónem compléret.Abyśmy żyli już nie dla siebie, ale dla Chrystusa, który za nas umarł i zmartwychwstał, zesłał On od Ciebie, Ojcze, jako pierwszy dar dla wierzących, Ducha Świętego, który dalej prowadzi Jego dzieło na świecie i dopełnia wszelkiego…
Dowiedz się więcej

Teologia IV Modlitwy Eucharystycznej – Postsanctus (cz. VIII)

Ut tuam vero dispensatiónem impléret, in mortem trádidit semetípsum ac, resúrgens a mórtuis, mortem destrúxit vitámque renovávit.Aby wypełnić Twoje postanowienie, wydał się na śmierć krzyżową, a zmartwychwstając zwyciężył śmierći odnowił życie.Celebrans rozpoczyna teraz kolejną część modlitwy, w której wspominał będzie misterium paschalne. Mówi więc: Aby wypełnić Twoje postanowienie, wydał się na śmierć krzyżową[1]. Wspomina tu o postanowieniu Boga Ojca, gdyż pamięta o słowach Pisma: „Powiedziałem «Oto przychodzę; w zwoju księgi o mnie…
Dowiedz się więcej

Teologia IV Modlitwy Eucharystycznej – Postsanctus (cz. VII)

Qui, incarnátus de Spíritu Sancto et natus ex María Vírgine, in nostra condiciónis forma est conversátus per ómnia absque peccáto; salútem evangelizávit paupéribus, redemptiónem captívitis, mæstis corde lætítiam.On to za sprawą Ducha Świętego stał się człowiekiem, narodził się z Maryi Dziewicy i był do nas podobny we wszystkim oprócz grzechu. Ubogim głosił dobrą nowinę o zbawieniu, jeńcom wyzwolenie, a smutnym radość.Teraz kapłan zaczyna opowiadać o cudownym przyjściu na świat…
Dowiedz się więcej

Teologia IV Modlitwy Eucharystycznej – Postsanctus (cz. VI)

Et sic, Pater sancte, mundum dilexísti, ut, compléta plenitúdine témporum, Unigénitum tuum nobis mítteres Salvatórem.Ojcze święty, tak umiłowałeś świat, że gdy nadeszła pełnia czasów, zesłałeś nam swojego Jednorodzonego Syna, aby nas zbawił.Następnie celebrans po raz trzeci w tej modlitwie określa Boga tytułem Ojca, gdy mówi: Ojcze święty, tak umiłowałeś świat[1]. W tym przypadku używa tego tytułu, aby wskazać na relację, jaka zachodzi między światem a Bogiem –…
Dowiedz się więcej

Teologia IV Modlitwy Eucharystycznej – Postsanctus (cz. V)

Sed et foedera plúries homínibus obtulísti eósque per prophétas erudísti in exspectatióne salútis.Wielokrotnie zawierałeś przymierze z ludźmi i pouczałeś ich przez Proroków, aby oczekiwali zbawienia.Następnie kapłan wspomina przeszłe przymierza, które Bóg zawierał z ludźmi, mówiąc: Wielokrotnie zawierałeś przymierze z ludźmi[1]. Mówi o wielokrotności ze względu na słowa Pisma: „Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg” (Hbr 1, 1). Bóg bowiem na wiele sposobów i w różnych momentach przemawiał do swego…
Dowiedz się więcej

Śpiew gregoriański – Rozważania o liturgii

Konstytucja o Liturgii Świętej Soboru Watykańskiego II w artykule 116 opowiedziała się na temat śpiewu gregoriańskiego następująco: Kościół uznaje śpiew gregoriański za własny śpiew liturgii rzymskiej. Dlatego w liturgii powinien zajmować on pierwsze miejsce wśród innych równorzędnych rodzajów śpiewu. Nie wyklucza się ze służby Bożej innych gatunków muzyki kościelnej, zwłaszcza polifonii, byleby odpowiadały duchowi sprawowanej liturgii, zgodnie z art. 30. Jak trzeba dzisiaj interpretować ten…
Dowiedz się więcej

Teologia IV Modlitwy Eucharystycznej – Postsanctus (cz. IV)

Omnibus enim misericórditer subvenísti, ut te quæréntes invenírent.W miłosierdziu swoim pospieszyłeś z pomocą wszystkim ludziom, aby Ciebie szukali i znaleźli.Kapłan mówi, że Bóg pospieszył w swoim miłosierdziu ku każdemu człowiekowi[1]. Jan pisze bowiem: „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne” (J 3, 16). Owo umiłowanie świata polegało na tym, że Bóg zlitował się nad człowiekiem…
Dowiedz się więcej

Teologia IV Modlitwy Eucharystycznej – Postsanctus (cz. III)

Et cum amicítiam tuam, non oboediens, amisísset, non eum dereliquísti in mortis império. A gdy człowiek przez nieposłuszeństwo utracił Twoją przyjaźń, nie pozostawiłeś go pod władzą śmierci. Teraz kapłan kontynuuje wspominanie historii zbawienia, mówiąc o grzechu pierworodnym, kiedy powiada: A gdy człowiek przez nieposłuszeństwo utracił Twoją przyjaźń[1]. Mówiąc: a gdy, wskazuje na to, że tak nie było od początku, gdyż Bóg uczynił człowieka szczęśliwym, żyjącym w przyjaźni ze swoim Stwórcą (por. Rdz 2, 8). Przed upadkiem ludzie…
Dowiedz się więcej

Przetłumacz stronę