Kategoria: Serie artykułów

Jeśli spoglądniemy na liturgię sprawowaną przy ołtarzu przyściennym, to zauważymy, że podczas pozdrowienia wiernych przed prefacją, kapłan nie odwraca się do nich, aby ich pozdrowić. Dlaczego w tym wypadku czyni wyjątek od reguły, nakazującej mu zwrócenie się do ludzi? Dlatego, że przystępuje do największej tajemnicy. Oto Chrystus w Ewangelii przestrzega przed spoglądaniem się za siebie, gdy już rozpoczęło się pracę: Nikt kto przykłada rękę do pługa, a wstecz się ogląda, nie nadaje się do Królestwa Niebieskiego (Łk…
Dowiedz się więcej

“Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie”Słowa te recytujemy lub śpiewamy w każdej liturgii mszalnej, ale czy rozumiemy, o kim jest tutaj mowa? W Ewangelii Chrystus rzekł: Nie ujrzycie Mnie odtąd, dopóki nie powiecie: Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie (Mt 23, 39). Sformułowania tego użył jednak tłum już wcześniej, gdy Zbawiciel przybywał do Jerozolimy: Hosanna Synowi Dawida! Błogosławiony Ten, który przychodzi w imię Pańskie (Mt 21, 9). Słowa te, powzięte z Psalmu 118, odnoszą…
Dowiedz się więcej

W anamnezie kanonu rzymskiego, czyli dzisiejszej I Modlitwy Eucharystycznej, kapłan prosi, aby sprawowana przez niego ofiara była przyjęta, jak ta ofiara, którą złożył Melchizedek, nazywany kapłanem[1]. Warto więc na wstępie do tej publikacji przybliżyć biblijną perykopę na ten temat:,,Melchizedek zaś, król Szalemu, wyniósł chleb i wino; a [ponieważ] był on kapłanem Boga Najwyższego, błogosławił Abrama, mówiąc: «Niech będzie błogosławiony Abram przez Boga Najwyższego, Stwórcę nieba i ziemi! Niech będzie błogosławiony…
Dowiedz się więcej

W anamnezie kanonu rzymskiego, czyli dzisiejszej I Modlitwy Eucharystycznej, kapłan prosi, aby sprawowana przez niego ofiara była również przyjęta, jak dar Abrahama[1]. Ofiara Abrahama wespół z ofiarą Kaina i Abla, została opisana w pierwszej Księdze Pisma Świętego i na wstępie tej refleksji, warto ten opis sobie przypomnieć:,,Bóg wystawił Abrahama na próbę. Rzekł do niego: «Abrahamie!» A gdy on odpowiedział: «Oto jestem» powiedział: «Weź twego…
Dowiedz się więcej

W anamnezie kanonu rzymskiego, czyli dzisiejszej I Modlitwy Eucharystycznej, kapłan prosi, aby sprawowana przez niego ofiara była przyjęta, podobnie jak dar sprawiedliwego Abla[1]. Ofiara Abla, wraz z ofiarą Kaina, jest wspominana już w pierwszej księdze Pisma Świętego. Te dwie osoby były bowiem dziećmi Adama i Ewy (Rdz 4, 1-2). Warto więc na samym początku przybliżyć sobie dokładanie biblijny opis sytuacji, nad którą za chwilę zostanie uczyniona…
Dowiedz się więcej

Jezus Chrystus, Syn Boga żywego, sam będąc Bogiem, wiedział o naturze ludzkiej, że mimo tego, iż zostaje ona oczyszczona przez Przenajświętszą Krew w czasie chrztu świętego, to jednak później przeciw Bogu występuje poprzez swoje grzechy, które oddalają od Boga i sprawiają, że człowiek staje się nieprzyjacielem Najwyższego, a także synem śmierci i zatracenia. Jednakże tenże nasz Zbawiciel, przez swoją miłość i łaskę, przygotował nam inne lekarstwo, które mamy…
Dowiedz się więcej

Ostatnimi czasy na łamach tego portalu została zakończona seria o liturgii słowa, która zwieńczyła opis pierwszej części Mszy św. Tydzień temu został rozpoczęty opis drugiej części Mszy, którego pierwsza część – przygotowanie darów – została już opisana w formie wschodniej i zachodniej (w aspekcie historycznym, dostosowanym do dawnej liturgii rytu rzymskiego). Chcąc skompletować poprzednie rozważania, należy poznać znaczenie tego momentu liturgii w nowym rycie Kościoła…
Dowiedz się więcej

Ostatnim elementem liturgii słowa jest modlitwa powszechna (oratio universalis), w której wierni – członkowie mistycznego Ciała Chrystusa – proszą Boga o potrzebne łaski dla siebie i całego świata. Warto zatem zagłębić się w tę modlitwę, która z zasady powinna być głoszona przez wiernych.Zdaniem dzisiejszych badaczy powstanie modlitwy powszechnej nastąpiło w Starym Testamencie, gdzie taką formę próśb wykorzystywano w trakcie nabożeństwa synagogalnego[1]. Ta forma oracji bardzo szybko przeszła…
Dowiedz się więcej

Kolejną częścią Mszy świętej, która występuje po Ewangelii jest homilia mszalna. Od czasu Soboru Watykańskiego II (1962-1965) stanowi ona część liturgii słowa. Wcześniej była ona bowiem niejako wyłączona z obrzędów Mszy św., czego znakiem było zdejmowanie przez kapłana manipularza czy – gdy ambona była poza prezbiterium – nawet ornatu[1]. Warto więc sobie pokrótce przybliżyć znaczenie tej części liturgii mszalnej.Już na samym początku tego artykułu warto zwrócić…
Dowiedz się więcej

Ważnym momentem Mszy św. i szczytem jej pierwszej części, jest proklamacja Ewangelii mszalnej[1]. Do odczytania Dobrej Nowiny wiodła dotąd cała liturgia słowa, gdyż poprzedzające ją czytania i śpiewy, wprowadzały i przygotowywały wiernych do usłyszenia tego jakże ważnego tekstu[2]. Dlatego opisawszy już te kwestie, należy przystąpić do opisu głoszenia Ewangelii.Rys historycznyPierwotne liturgie zaczynały się od czytania Pism. Świadczy o tym już Justyn Męczennik (+155)[3]. Jednakże nie były to początkowo Ewangelie,…
Dowiedz się więcej