Obrzęd święceń subdiakonatu w tzw. ,,okresie przejściowym”
Jakiś czas temu na łamach tej strony światło dzienne ujrzało opracowanie na temat funkcji duchownych niższych święceń i subdiakonów w tzw. ,,okresie przejściowym”, a więc w czasie pomiędzy 1965 a 1972 rokiem. W 1968 r. światło dzienne ujrzały nowe obrzędy święceń wyższych (poza subdiakonatem), stąd właśnie wśród wielu duchownych wzbudziły się właśnie wątpliwości względem tego, w jaki sposób i kiedy należy udzielać święceń subdiakonatu, sprawując liturgię w rycie przejściowym, ciągle reformowanym.
Osoby zainteresowane tą tematykę wysłały do Rzymu zapytanie w tej kwestii, na które Święta Kongregacja Rytów odpowiedziała w 1969 r. Wówczas wyjaśniano, w jaki sposób ma się ta celebracja odbywać. Stwierdzono, że ma być ona celebrowana zgodnie z nowymi wytycznymi względem diakonów i prezbiterów, które wymagały, aby podczas jednej akcji liturgicznej wyświęcać subdiakonów, diakonów i prezbiterów. Padło jednak pytanie: w jakiej kolejności ma się to dokonywać? Odpowiedź na to pytanie brzmiała następująco: miejscem święceń subdiakonatu jest czas po kolekcie mszalnej. Zatem ulokowanie tego obrzędu w liturgii nie zmieniło się, w tym bowiem czasie Mszy św. wyświęcano subdiakonów dawniej w starej liturgii. Aczkolwiek zmieniły się już obrzędy wchodzące w skład święceń. Począwszy od nowej litanii (odmawianej według nowego schematu, umieszczonego w nowym Pontyfikale Rzymskim z 1968 r.), skończywszy na pominięciu części intimatio. Opuszczono także zobowiązywanie subdiakonów do odmówienia psalmów w intencji szafarza święceń.
Widać zatem, że obrzęd święceń subdiakonatu w czasie reformy obrzędów Mszy św., po tym, jak ogłoszono nowe obrzędy święceń wyższych, zmienił się. Co prawda reformie zostały poddane tylko trzy elementy, ale jest to zawsze coś, co interesuje badacza, bo być może – jeśliby zachowano subdiakonat w Kościele – te zmiany byłyby zwiastunem czegoś więcej i ukierunkowywały na nowy obrzęd święceń subdiakonatu.
Dawid Makowski
Na podstawie: Documentorum explanatio, nr 9. W: ,,Notitiae” (XLVII, 1969, s. 327).
