Tag: Duchowieństwo

Nota o synodzie Synod biskupów, odbywający się w 314 r. w Arles, zwołany w celu rozpatrzenia sprawy donatystów.  Kanon 25 (SC, II, 474) Placuit ut mulierem corruptam clericus non ducat uxorem, vel is qui laicus mulierem corruptam duxerit, non admittatur ad clerum. Kanon 25 (SCL, I, 74) Postanowiono, że duchowny nie może się żenić z nie dziewicą, a świeckiego, który taką poślubił, nie dopuszcza się do stanu duchownego.Powyższe orzeczenie,…
Dowiedz się więcej

Nota o synodzie Synod w Ancyrze miał miejsce w 314 r. Ancyra była wówczas stolicą rzymskiej prowincji Galacji. Uczestniczyło w nim kilkunastu biskupów z Azji Mniejszej, debatujących nad kwestiami dyscyplinarnymi w Kościele. Kanon 10 (SC, II, 518) Quicumque diaconi constituti, in ipsa constitutione testificati sunt et dixerunt, oportere se uxores ducere, cum non possint sic manere, ii si uxorem postea duxerint, sint in ministerio, eo quod hoc sit illis…
Dowiedz się więcej

Nota o synodzieSynod w Elwirze odbywał się pomiędzy 300 a 319 r. w Grenadzie w Hiszpanii. W synodzie uczestniczyło 19 biskupów, 26 prezbiterów i wielu świeckich. Synod ten jako pierwszy w historii pochylił się nad tematem celibatu duchownych.Kanon 18(SC, II, 9):Episcopi, presbyteres et diacones si in ministerio positi detecti fuerint quod sint moechati, placuit propter scandalum et propter profanum crimen nec in finem eos communionem accipere debere.Kanon 18(SCL, I, 52):Gdyby odkryto, że biskupi,…
Dowiedz się więcej

Na wstępie rozważań nad sakramentem kapłaństwa oraz w ogóle kościelnymi posługami, trzeba dobrze zrozumieć, co kryje się pod nazwą ,,duchowny”. Właśnie temu zagadnieniu będzie poświęcona poniższa publikacja.W obecnie obowiązującym Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. można znaleźć następującą informację:,,Przyjmujący diakonat staje się duchownym”[1].Zapis ten świadczy o tym, że mianem ,,duchownego” można dzisiaj nazywać jedynie: diakona, prezbitera i biskupa. Tym samym osoba posiadająca inne stopnie (lektora czy akolity; lub…
Dowiedz się więcej

Funkcja liturgiczna (munus) będąca pewną czynnością, wykonywaną przez ogół lub poszczególnych wiernych w liturgii, jak i poza nią, jest swoistym działaniem mającym na celu spełnienie konkretnych wymagań, jakie stawia przed człowiekiem poszczególny urząd (szczególnie w przypadku posług) czy też w ogóle sam fakt bycia częścią organizmu Kościoła. Człowiek wierzący przez całe swoje życie służy Bogu, a więc spełnia pewne posłannictwo[1]. Dawniej w liturgice panowało przekonanie, że człowiek spełnia…
Dowiedz się więcej

W naszej serii artykułów odnośnie Mszy Świętej, zostało już przybliżone wiele kluczowych elementów związanych z celebracją Najświętszej Ofiary. Jednak tak samo ważne, jak „pełne” i świadome przeżycie liturgii jest również owocne przygotowanie do niej. Z tej przyczyny w ramach rozbudowy głównego cyklu, postanowiłem napisać ten tekst. Będę ukazywał głównie perspektywę przygotowania przed Mszą na bazie Missale Romanum sprzed reform Soboru Watykańskiego II, gdyż w tym Mszale istniała…
Dowiedz się więcej

Każde nabożeństwo, a zwłaszcza Boska Liturgia, sprawowana jest z błogosławieństwa lokalnego biskupa i w łączności z nim. Wynika to z nauczania apostolskiego (listów św. Pawła) i uczniów apostolskich, zwłaszcza św. Ignacego Antiocheńskiego. W swoich listach wielokrotnie mówił o roli biskupa w kontekście liturgiki i jedności Kościoła:Uważajcie więc, aby mieć tylko jedną Eucharystię. Albowiem jest jedno Ciało naszego Pana Jezusa Chrystusa, i jeden Kielich jedności z Jego Krwią; jeden ołtarz; i tak jest jeden biskup,…
Dowiedz się więcej

Pierwszą część liturgii mszalnej stanowi pieśń na wejście – Introit. Jest to moment, w którym kapłan z usługującymi podąża do ołtarza, a wierni wykonują pieśń wprowadzającą ich w liturgię danego dnia.WprowadzeniePierwsze liturgie chrześcijańskie sprawowane w I czy II wieku, rozpoczynały się od odczytywania Pisma. Daje o tym świadectwo Justyn, w słowach:,,W dniu zwanym dniem Słońca odbywa się w oznaczonym miejscu zebranie wszystkich nas, zarówno z miast jak i ze wsi. Czyta się wtedy pisma…
Dowiedz się więcej

Szóstym stopniem święceń jest diakonat. W poprzednim artykule wiele było powiedziane o tym, kim jest jego pomocnik, tym razem należy wspomnieć o tym, kim jest ten, któremu służył subdiakon.Izydor mówiąc o pochodzeniu diakonatu, wskazuje na starotestamentalne pokolenie Lewiego, uzasadniając to tym, że:,,Pan […] nakazał Mojżeszowi, aby po święceniach kapłańskich Aarona i jego synów […] ustanowił i poświęcił Panu na służbę Bożą pokolenie Lewiego”[1].Takie samo nawiązanie (tj. pochodzenie…
Dowiedz się więcej

Dzisiejsza publikacja jest zwieńczeniem rozważań poświęconych stopniom niższym, a inauguruje świecenia wyższe. Dotychczas publikowana przez parę miesięcy seria dotyczyła oridnes minores, nowa zaś obejmować będzie ordines majores, również subdiakonat od XII w. Był on najpierw święceniem niższym, a od tego czasu święceniem wyższym. Ten stopień jest dość ciekawy i do dziś budzi wiele pytań i wątpliwości, na które autor postara się w niniejszym tekście odpowiedzieć.Czytając (przytaczaną…
Dowiedz się więcej