Tag: Obrzędy święceń

Przy udzielaniu sakramentów święceń w dawniejszych czasach, ze względu na prostotę i zwięzłość i obrzędów, znaczenie sakramentu było dużo bardziej widoczne. Ewolucja obrzędów i modlitw nastąpiła w epoce karolińskiej, później w X w. pod wpływem Sakramentarza gelazjańskiego, który pochodzi z VIII w., do zmian przyczynił się również Pontyfikał rzymsko-germański1. To ostatnie dzieło (na którym są oparte XII-wieczny Pontyfikał rzymski i Pontyfikał Kurii Rzymskiej), jak i Pontyfikał Durandusa, wprowadziły wiele nowych ceremonii i formuł, które potem…
Dowiedz się więcej

Kilka tygodni temu na łamach tej strony został umieszczony artykuł nt. posługiwania duchownych wyższych i niższych święceń w liturgii Mszy św. pomiędzy 1965 a 1972 r. Tamta publikacja ukazywała poszczególne funkcje lektorów, akolitów i subdiakonów (pozostali minoryści nie byli bowiem w ogóle wzmiankowani) w zreformowanej liturgii Mszy św. Efektem reformy liturgii mszalnej było wydanie w 1969 r. nowego Missale Romanum wraz z Institutio Generalis, które określało m.in. kształt służby ministrantów w nowej liturgii…
Dowiedz się więcej

Ostatnimi czasy dość dużo było pisane na temat święceń w sakramentarzach i przedtrydenckich pontyfikałach. Jednakże zostało tutaj pominięte wspomnienie o święceniach w dziele przypisywanym Hipolitowi Rzymskiego (+236) pt. Tradycja Apostolska. Warto więc zagłębić się w tekst tego autora, aby zaobserwować kilka niuansów związanych ze stopniami niższymi i ceremonią udzielania wyższych posług.Hipolit Rzymski (+236) w swoim dziele wzmiankuje o następujących kościelnych posługach: biskupstwo, prezbiterat, diakonat, służba wdowy, lektorat,…
Dowiedz się więcej

W piątym wieku światło dzienne ujrzały Kanony IV Synodu Kartagińskiego, odbywającego się w 436 r. Wytyczne te powstały zatem szybciej niż dokument Synodu w Galii z 475 r., który można było poznać jakiś czas temu (chodzi rzecz jasna o Statuta Ecclesiae Antiqua). W dekretach tego Synodu, badacz znajduje dość ciekawe informacje na temat obrzędów święceń (pierwotne posługi są już wówczas nazywane święceniami), które warto przybliżyć szerszemu audytorium.Tak naprawdę uwadze tego…
Dowiedz się więcej

Zagłębiając się w kolejne etapy historii święceń, nie sposób ominąć celebracji święceń – wraz z jej modlitwami – obecnej w sakramentarzach, czyli pierwszych księgach, które zawierały modlitwy przy sprawowaniu różnych obrzędów liturgicznych. W poniższym artykule zostanie zwrócona uwaga na sakramentarz gelazjański. Księga ta była szczególnie znana w Galii, przez co stała się swoistą podstawą rytów gallikańskich.O święceniach w sakramentarzu w ogólnościSakramentarz gelazjański w części poświęconej święceniom w ogólności przedstawia kilka…
Dowiedz się więcej

Znając już wygląd celebracji święceń w dokumentach z początku średniowiecza, warto zagłębić się w treści księgi, która zawierała już pewne nowe elementy, zbliżające całą celebrację święceń do stanu, jaki został zawarty w Pontificale Romanum z 1961-1962 r. Chodzi rzecz jasna o Pontyfikał Rzymsko-Germański (zwany również Pontyfikałem Mogunckim lub Pontyfikałem Ottona), który pochodzi z X w., a dokładniej, na co wskazuje M. Zachara, z okresu pomiędzy 950 a 962 r[1]. Przedstawiana księga została…
Dowiedz się więcej

W piątym wieku galijska wspólnota Kościoła przeżywała trudności, które były związane m.in. z podmiotowością prawną duchownych zamieszkujących w Galii. Chcąc przeciwdziałać podporządkowaniu ich państwu, stworzono spis duchowieństwa, do którego oprócz diakonów i kapłanów dołączono również niższych posługujących (subdiakonów, akolitów, egzorcystów, lektorów, ostiariuszy oraz psalmistów). Znaleźli się więc tam wszyscy ci, którzy wówczas piastowali jakieś urzędy we wspólnocie Kościoła galijskiego. Dokument ten jest ważny również z tego względu,…
Dowiedz się więcej

Średniowiecze to czas, w którym dość mocno rozwijały się obrzędy Kościoła. Oprócz rozwoju rytów mszalnych następowało poszerzanie obrzędów święceń, które można zauważyć wtedy, gdy przegląda się poszczególne sakramentarze czy pontyfikały. Jednym z nich jest Pontyfikał Wilhelma Duranda, zwany czasem Pontyfikałem Durandusa. Nazwa księgi pochodzi od biskupa Duranda, żyjącego w XIII w. (ok. 1230-1296), który pod koniec swego życia stworzył Pontyfikał[1]. Dlatego też czytając poniższy artykuł,…
Dowiedz się więcej

Dzisiejszy artykuł jest zwieńczeniem serii o siedmiu stopniach święceń. Święcenia kapłańskie są sakramentem wyciskającym znamię Ducha Świętego. W tym szczeblu znajdują się dwa stopnie – prezbiterat i biskupstwo. Niegdyś nie było (znanego dzisiaj) święcenia episkopatu, lecz był obrzęd zwany sakrą/konsekracją biskupią. W tym artykule zawarto informacje o święceniach kapłańskich w podobnym schemacie, w jakim opisywano poprzednie stopnie święceń.Pierwszym kapłanem, który sprawował ofiarę Bogu był Aaron. Owszem,…
Dowiedz się więcej

Szóstym stopniem święceń jest diakonat. W poprzednim artykule wiele było powiedziane o tym, kim jest jego pomocnik, tym razem należy wspomnieć o tym, kim jest ten, któremu służył subdiakon.Izydor mówiąc o pochodzeniu diakonatu, wskazuje na starotestamentalne pokolenie Lewiego, uzasadniając to tym, że:,,Pan […] nakazał Mojżeszowi, aby po święceniach kapłańskich Aarona i jego synów […] ustanowił i poświęcił Panu na służbę Bożą pokolenie Lewiego”[1].Takie samo nawiązanie (tj. pochodzenie…
Dowiedz się więcej