Autor: Redakcja

Portal poświęcony liturgii Kościoła Świętego

Święcenia w średniowiecznej teologii – Hugo od św. Wiktora (+1141)

Opisując sakrament święceń, nie można ominąć nauki poszczególnych uczonych na temat tego, co obecnie nazywa się sakramentem święceń. Średniowieczni uczeni zajmujący się tematyką sakramentu święceń, dzielili się na zwolenników tezy, iż wszystkie świecenia są pochodzenia Bożego i stanowią część sakramentu święceń oraz na tych, którzy opowiadali się za odmienną teorią, uważając, że o ile wszystkie święcenia w jakiejś mierze składają się na sakrament, o tyle nie wszystkie są pochodzenia Bożego. Dyskurs ten zadomowił…
Dowiedz się więcej

Obrzędy święceń w ,,Kanonach” IV Synodu Kartagińskiego

W piątym wieku światło dzienne ujrzały Kanony IV Synodu Kartagińskiego, odbywającego się w 436 r. Wytyczne te powstały zatem szybciej niż dokument Synodu w Galii z 475 r., który można było poznać jakiś czas temu (chodzi rzecz jasna o Statuta Ecclesiae Antiqua). W dekretach tego Synodu, badacz znajduje dość ciekawe informacje na temat obrzędów święceń (pierwotne posługi są już wówczas nazywane święceniami), które warto przybliżyć szerszemu audytorium.Tak naprawdę uwadze tego…
Dowiedz się więcej

Reforma święceń niższych okiem reformatora – Dom Bernard Botte OSB (+1980)

Dom Bernard Botte OSB (+1980) był jednym z reformatorów święceń niższych. To właśnie ten założyciel tzw. Tygodni Liturgicznych oraz Instytutu Liturgicznego w Paryżu był osobą odpowiedzialną za kształt i właściwy czas reformy stopni niższych. Warto zatem przyjrzeć się temu, o czym pisał ten benedyktyn w związku z reformą liturgiczną tonsury, święceń niższych i subdiakonatu. Uwaga tego opracowania zostanie skupiona na książce autora pt. ,,From Silence to Participation”.Otóż Botte…
Dowiedz się więcej

Posługi urzędowe a funkcje zastępcze – Problem współegzystencji

Dzisiaj w wielu parafiach, co w sposób szczególny widać na przykładzie Kościoła w Polsce, służą młodsi i starsi ministranci, którzy zazwyczaj nie posiadają żadnych posług liturgicznych, gdyż spełniają jakieś zastępcze funkcje (np. ministranta słowa Bożego, ministranta ołtarza czy nadzwyczajnego szafarza Komunii św.). Jednakże czynności te są w większości głównymi zadaniami osób, które po dłuższej formacji przyjmują w obrzędzie ustanowienia dwa szczególne urzędy, przez co mają nieco inną podmiotowość prawną od tych poprzednich służących. Otóż…
Dowiedz się więcej

Subdiakonat – Święcenie podniesione do rangi stopnia wyższego

Każdy, kto choć raz zagłębił się w poszczególne dawne stopnie hierarchii kościelnej, na pewno usłyszał lub przeczytał, że jeden spośród tych urzędów w ciągu wieków został zaliczony do grona święceń wyższych. Tym stopniem był rzecz jasna subdiakonat. Ta decyzja stała się istotnym ewenementem. Wszakże poza tym przypadkiem, Kościół nigdy nie włączył do grona stopni wyższych żadnego stopnia niższego. Dlaczego jednak tutaj uczyniono wyjątek?…
Dowiedz się więcej

Święcenia w średniowiecznej teologii – Alkuin (+804)

Opisując sakrament święceń, nie można ominąć nauki poszczególnych uczonych na temat tego, co obecnie nazywa się sakramentem święceń. Średniowieczni uczeni zajmujący się tematyką sakramentu święceń, dzielili się na zwolenników tezy, iż wszystkie świecenia są pochodzenia Bożego i stanowią część sakramentu święceń oraz na tych, którzy opowiadali się za odmienną teorią, uważając, że o ile wszystkie święcenia w jakiejś mierze składają się na sakrament, o tyle nie wszystkie są pochodzenia Bożego. Dyskurs ten zadomowił…
Dowiedz się więcej

Sposoby przyjmowania do zakonu (forma prywatna)

Przed uroczystymi obłóczynami w kościele odbywa się ostateczna ceremonia przyjęcia probantek do nowicjatu w następujący sposób:W wigilię swego przyjęcia do zakonu, probantka obchodzi wszystkie siostry (od najstarszej do najmłodszej) i padając każdej do stóp, prosi, aby przyjęła ją w poczet zakonnik. Do starych sióstr prowadzi ją sama mistrzyni i razem z nią prosi, by przyczyniła się za nią przy ksieni. Tę prośbę ponawia probantka, gdy nadejdzie czas uroczystych obłóczyn, a także przed pierwszą profesją.Nazajutrz mistrzyni nowicjuszek wprowadza…
Dowiedz się więcej

Klerykalizacja święceń niższych

Święcenia niższe, a więc początkowo pięć stopni, które obejmowały urzędy: ostiariatu, lektoratu, egzorcystatu, akolitatu i subdiakonatu, były najpierw posługami powstałymi na rzecz poszczególnych wspólnot. Pierwotne zadania poszczególnych minorystów obejmowały zupełnie inny zakres funkcji, niż to miało miejsce później. W poniższym artykule zostanie przedstawiona tematyka reformy (choć można nazwać to także ,,rewolucją”) w zakresie przeznaczenia stopni niższych, jaka dokonała się na końcu starożytności i początku średniowiecza.…
Dowiedz się więcej

Powstanie święceń niższych – Kompleksowe podsumowanie w ujęciu graficznym

W kolejnym artykule zostanie przedstawione graficzno-tekstowe usystematyzowanie pochodzenia poszczególnych święceń niższych, których źródłem jest oczywiście diakonat, o czym wzmiankował chociażby papież Urban II (+1099):,,Wzywamy święty diakonat i kapłaństwo, bo czytamy, że Kościół pierwotny miał tylko te zlecenia”[1].Pierwotna służba diakonatu, o której napisał m.in. A. J. Nowowiejski (+1941), została z czasem rozszerzona na innych posługujących: diakonów i subdiakonów[2]. Świadczy o tym wielu autorów, takich jak: Hipolit Rzymski (+235) Raban Maur (+856), Ambrozjaster (+IV…
Dowiedz się więcej

Schemat udzielania tonsury oraz święceń według ,,Pontificale Romanum” z 1961-1962 r. oraz ,,Missale Romanum” z 1962 r

Suche Dni Adwentu, Wielkiego Postu, okresu po Zesłaniu Ducha Świętego czy też Wrześniowe, to czas, w którym Kościół przez wieki przekazywał wybranym mężczyznom poszczególne urzędy, związane z sakramentem święceń. Według dawnego prawa, przestrzeganego do dziś we wspólnotach związanych z niegdyś istniejącą Komisją Ecclesia Dei, o ile święceń niższych i tonsury można było udzielać w każde święto, o tyle urzędy wyższe przekazywano jedynie w kilku terminach: podczas Sobót Suchych Dni (cztery…
Dowiedz się więcej

Przetłumacz stronę