Kategoria: Serie artykułów

Dialog prefacyjny jest tą częścią prefacji, która występuje w każdej liturgii mszalnej. Często wierni nie zwracają na niego uwagi, co jest błędem, gdyż zawiera on w sobie ważne treści, które poniżej zostały przybliżone. Tekst dialogu w języku polskim:K. Pan z wami.W. I z duchem twoim.K. W górę serca.W. Wznosimy je do Pana.K. Dzięki składajmy Panu Bogu naszemu.W. Godne to i sprawiedliwe. Objaśnienie:Pierwszym przedprefacyjnym pozdrowieniem, które kapłan wygłasza do wiernych, są słowa: Pan z wami[1]. Te trzy wyrazy rozpoczynają wygłaszanie hymnu…
Dowiedz się więcej

Biblijny Abel, który składał Bogu ofiarę z pierwocin trzony oraz z tłuszczu tychże zwierząt (por. Rdz 4, 4), jest wzmiankowany przez Mszał Rzymski aż trzy razy.  Pierwszym i drugim tekstem wzmiankującym o Ablu jest fragment I Modlitwy Eucharystycznej (umieszczonej zarówno w sekcji anafor (MR/08, s. 1251), jak i w obrzędach Triduum Paschalnego (MR/08, s. 570)) w której padają następujące słowa: „Racz wejrzeć na nie [składane dary – przyp. wł.] z miłością i łaskawie…
Dowiedz się więcej

Na początku modlitwy eucharystycznej kapłan pozdrawia wiernych słowami: Pan z wami[1]. W ten sposób rozpoczyna się święty hymn dziękczynienia[2]. Mówi się tu o hymnie, ponieważ Mistrz przed swoją męką, zanim udał się do Ogrodu Oliwnego, odśpiewał hymn (por. J 13, 31 – 14, 40). Jest to zatem ten hymn, w którym dziewięć chórów anielskich łączy się z ludźmi, gdyż Chrystus przyszedł szukać zagubionych owiec, a ich nawrócenie raduje…
Dowiedz się więcej

Nota o synodzie Synod w Walencji (Galia), odbywający się w 374 r., zgromadził galijskich biskupów w celu orzeczenia na temat święceń, pokuty i powtórnego chrztu. Kanon 1(SC, III, 492-493) Sedit igitur neminem post hanc synodum, qua eiusmodi illicitis vel sero succurritur, digamos aut internuptarum maritos ordinari clericos posse. Nec requirendum utrumne initiati sacramentis divinis, anne gentiles, hac se infelicis sortis necessitate macularint, cum…
Dowiedz się więcej

Nota o synodzie Synod odbywający się w 385 r. w Rzymie został zwołany w celach dyscyplinarnych. To, co na tym synodzie zostało postanowione, odzwierciedla list papieża Syrycjusza do biskupa Tarragony Himeriusza, z której poniżej podano kilka ustępów. Kanon 6(SCL, II, 38) Praeterea monachorum quosdam atque monacharum, abiecto proposito sanctitatis, in tantam protestaris demersos esse lasciviam, ut prius clanculo, velut sub monasteriorum praetextu, illicita ac sacrilega se contagione miscuerint: postea…
Dowiedz się więcej

Nota o Synodzie Synod w Kartaginie, zgromadzony 16 czerwca 390 r., odbył się w celu ogłoszenia kanonów dyscyplinarnych oraz jednego doktrynalnego. Przewodził mu biskup Genekliusz. Kanon II(SC, III, 692-693) Epigonius episcopus Bullensium regionum dixit: Cum praeterito concilio de continentia et castitate tractaretur, gradus isti tres qui constrictione quadam castitatis per consecrationem annexi sunt, episcopus inquam, presbyter et diaconus, tractatu pleniori, ut pudicitiam custodiant, doceantur. Geneclius…
Dowiedz się więcej

Nota o Synodzie Synod w Kartaginie, zwany czasem Trzecim Synodem Kartagińskim, zgromadził wielu biskupów afrykańskich w 397 r. na dwóch posiedzeniach, aby uporządkować kościelne prawodawstwo. Kanony XI-XIII (PL, LVI, 424-425) Ut filii episcoporum et clericorum spectacula saecularia non exhibeant nec spectent, quandoquidem a spectaculis arcentur [XI].Ut gentilibus vel etiam haereticis et schismaticis filii episcoporum vel quorumlibet clericorum matrimonio non coniungantur [XII].Ut episcopi vel clerici filios suos…
Dowiedz się więcej

Egzorcystat tworzy dla siebie własną, zamknięta grupę i nie należy genetycznie, liturgicznie czy dyscyplinarnie do żadnego z niższych święceń. Od samego początku istniał on niezależnie, zarówno jako officium, jak i jako ordo, przez co należy do święceń niższych na równi z subdiakonatem i lektoratem. Pierwotnie stopień ten w ogóle nie był obecny w wymiarze liturgicznym. Był on wówczas dostępny dla każdego, tak duchownego, jak i laika. Jeszcze w IV w. na Wschodzie słyszy się o tej praktyce, chociaż w tamtych…
Dowiedz się więcej

Wprawdzie w ciągu pierwszych trzech wieków kantorat nie pojawił się nigdzie jako odrębny stan, ale ponieważ kantorów zna już IV w., właściwe jest prześledzenie rozwoju tego stanu (łac. ordo) aż do miejsca, w którym zaistniał. Nie można zakładać, że jeśli Wschód w czasie Synodu w Laodycei miał unormowane Psalmy, to zostały one dopiero wówczas wprowadzone. Wszakże lektorat zamykał w sobie pierwotnie kantorat, który wyodrębnił się z lektoratu dopiero na początku IV…
Dowiedz się więcej

Nota o synodzie Synod w Kartaginie, odbywający się w okolicach roku 348, zgromadził biskupów w celu potępienia donatystów oraz odbudowania wspólnoty Kościoła, której jedność została zachwiana przez schizmę donacjańską. Kanon 3 (SC, III, 146) Gratus episcopus dixit: et illud praecipue, si videtur vestrae dilectioni, cavendum est: ut pastoris curam, quantum debet et potest, regularisd providentia tota praemuniat, ut nullis liceat extraneis ab affectu carnali abstinentibuscum extraneise pariter…
Dowiedz się więcej