O Virgo Virginum
O virgo virginum quomodo fiet istud?
Quia nec primam similem visa es nec habere sequentem. .
Filiae Ierusalem, quid me admiramini?
Divinum est mysterium hoc quod cernitis.
Wprowadzenie
O Dziewico nad Dziewicami, jakże się to stanie? Żadna inna kobieta nie była podobna do Ciebie, ani nie będzie podobna w przyszłości. O córki Jerozolimskie, dlaczego was zdumiewam? To co widzicie, jest tajemnicą Bożą.
O Ósmej Antyfonie słów kilka…
Choć nie należy ona do 7 „klasycznych” Wielkich Antyfon, „O Virgo Virginum” cieszyła się niesamowitą popularnością, do tego stopnia, że przez nią przesuwano początek śpiewania antyfon na 16.12. Jej autorstwo przypisuje się Amalariuszowi z Metzu, choć równie dobrze może być to pobożna legenda z późniejszych czasów. Antyfona stała się niezwykle popularna przede wszystkim we Francji i Anglii. Na Wyspach Brytyjskich przetrwała nawet reformację i jest śpiewana po dziś dzień w Kościele Anglikańskim oraz Ordynariatach Personalnych. Po reformach Soboru Trydenckiego wypadła ona z użycia z Brewiarza, ale powszechnie przetrwała w użyciu jako śpiew dodatkowy w kancjonałach franciszkańskich i dominikańskich. W rycie norbertańskim „O Virgo Virginum” zachowało się po dziś dzień w Liturgii Godzin. Co ciekawe, „Ósma Antyfona” dodaje ciekawy wydźwięk akrostychowi „ERO CRAS”, zmieniając go na „VERO CRAS”, co można przetłumaczyć na „prawdziwie jutro”.
Znaczenie tej Antyfony
Sama antyfona na pierwszym rzut oka stawia nie tyle Jezusa, co Maryję. Matka Boska zostaje wychwalona jako ta wyjątkowa Niewiasta, zapowiedziana przez proroctwa Starego Przymierza, która pocznie Syna Bożego. To jest ta niepojęta Tajemnica Wcielenia, która każdego poprzedniego dnia Wielkich Antyfon była nam stopniowo ukazywana. Już nie jest ona wykrzykiwana, ale ona już jest obecna wśród nas w postaci noszonego w łonie Maryi Jezusa. Wskazuje to tym samym, że Wcielenie nie jest jakimś mglistym dalekim wydarzeniem, ale Jezus jest prawdziwie Emmanuelem. Dla nas słuchających czy śpiewających tą antyfonę, Maryja stanowi również wzór nie tylko oczekiwania na przyjście Pana w Adwencie, ale przede wszystkim wzór zjednoczenia i uświęcenia przez Trójcę. To dzięki całkowitemu zaufaniu Bogu, Matka Boska staje się ikoną całego Nowego Przymierza dla każdego z nas.
Zakończenie tekstu i całej serii
Tym samym pragnę życzyć na to Boże Narodzenie, byśmy za przykładem Najświętszej Maryi Panny otwierali się na Boga. By ten wychwalany Emmanuel PRAWDZIWIE do nas przyszedł i byśmy razem za Maryją radośnie śpiewali, że Bóg wielkie rzeczy nam uczynił.
Jakub Piotr Klamecki
Zachęcamy do odsłuchania tej Antyfony:
