Tag: Funkcja

Funkcje liturgiczne objawiają misterium Kościoła, ponieważ są wyrazem służby poprzez dar, który człowiek otrzymał, gdyż „różne są rodzaje posługiwania” (1 Kor 12, 5). Wszyscy, którzy pełnią jakiekolwiek czynności liturgiczne, spełniają je prawdziwie[1]. W przestrzeni parafialnej można dostrzec najczęściej kilka osób, które codzienne pełnią swoje funkcje liturgiczne, a więc: ministranta, zakrystiana i organistę[2]. Obecnie obowiązujące przepisy liturgiczne wśród różnych funkcji (munus) liturgicznych, wymieniają m.in. wspomnianą służbę…
Dowiedz się więcej

Spoglądając zarówno na wiele internetowych dyskusji czy nagłówków różnych postów, jak też czytając wiele książek, można natknąć się na pewien problem, który jest związany z nazewnictwem osoby pełniącej zadania nadzwyczajnego szafarza Komunii św. W zasadzie użyte przed chwilą sformułowanie ,,pełniącej zadania” jest tutaj nie trafione, co zostanie zresztą ukazane poniżej, jednakże zdaje się, że póki co najlepiej oddaje ono istotę sprawy. Mianowicie chodzi o to, czy szafarz nadzwyczajny pełni…
Dowiedz się więcej

Święcenia niższe i subdiakonat, wraz z ceremonią przygotowującą do przyjęcia tych stopni, zostały zreformowane w drugiej połowie 1972 r. Natomiast nowy mszał wydany przez Pawła VI (+1978), ujrzał światło dzienne w 1970 r. Zatem w okresie od 1970 r. do 1972 r., a więc przez około dwa lata duchowni niższych święceń oraz subdiakoni brali udział w zreformowanej liturgii. Natomiast dostosowywanie ich funkcji do reformowanej liturgii, rozpoczęło się już w 1965 r., kiedy to wydano pierwsze wytyczne względem…
Dowiedz się więcej

Ostatnimi czasy na łamach tej strony ukazała się publikacja, nt. funkcji liturgicznych (munus), które pełnili duchowni święceń niższych i subdiakoni w nowej liturgii mszalnej między 1970 a 1972 r. Dzisiaj uwaga zostanie skupiona na tej samej tematyce, tyle że w innym przedziale czasowym. Warto zgłębić się bowiem we właściwe funkcje osób po tonsurze, ostiariuszy, lektorów, egzorcystów, akolitów i subdiakonów w dawnej liturgii mszalnej. Wszak do dziś te święcenia są udzielane we wspólnotach podległych niegdyś…
Dowiedz się więcej

Na łamach tej strony już kilkukrotnie pojawiały się takie pojęcia jak funkcja (munus) czy posługa (ministerium). Również w rozmowach na tematy liturgiczne bardzo często ludzie posiłkują się tymi dwoma wyrazami, choć czynią to najczęściej zamiennie. W rzeczywistości jednak Słownik Języka Polskiego nie traktuje tych określeń jako wyrazy bliskoznaczne (synonimy), gdyż nie umiejscawia ich obok siebie[1]. Najbliższy synonim funkcji to rola, zaś wyrazem bliskoznacznym do słowa posługa jest…
Dowiedz się więcej

Pięćdziesiąt lat temu w Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny światło dzienne ujrzało Motu Proprio Ministeria Quædam papieża Pawła VI (+1978), modyfikujące dyscyplinę Kościoła względem stopni, które od X w. nazywały się święceniami niższymi i wyższymi (ordines minores et maiores)[1]. Reformie poddane zostały bowiem następujące stopnie: ostiariat, lektorat, egzorcystat, akolitat i subdiakonat. Ponadto dokonano reformy tonsury, czyli inicjacji do stanu duchownego[2]. Dzisiaj…
Dowiedz się więcej

Funkcja liturgiczna (munus) będąca pewną czynnością, wykonywaną przez ogół lub poszczególnych wiernych w liturgii, jak i poza nią, jest swoistym działaniem mającym na celu spełnienie konkretnych wymagań, jakie stawia przed człowiekiem poszczególny urząd (szczególnie w przypadku posług) czy też w ogóle sam fakt bycia częścią organizmu Kościoła. Człowiek wierzący przez całe swoje życie służy Bogu, a więc spełnia pewne posłannictwo[1]. Dawniej w liturgice panowało przekonanie, że człowiek spełnia…
Dowiedz się więcej

Pierwszy artykuł z serii dotyczącej opisu pierwszej spośród dwóch głównych części liturgii (tj. obrzędów związanych z proklamacją słowa), dotyczy lekcji mszalnej. W Mszy św. sprawowanej według mszału z 1970 r. (wraz z jego wersjami typicznymi) w tygodniu występuje jedno czytanie, zaś w niedziele dwa. Najwięcej lekcji jest odczytywanych w liturgii Wigilii Paschalnej, gdyż minimalną ilością czytań są cztery, zaś maksymalną osiem. Natomiast w liturgii sprawowanej według ksiąg z z 1962 r. w liturgii…
Dowiedz się więcej

W ostatnim czasie papież Franciszek zezwolił na ustanawianie kobiet do posług lektoratu i akolitatu. Wiele osób obawia się, że decyzja ta spowoduje w niedalekiej przyszłości zezwolenie Kościoła na święcenie kobiet w stopniu diakona. Pojawia się zatem pytanie: czy kiedykolwiek w historii Kościoła istniał urząd diakonatu dostępny dla kobiet? Odpowiadając na to pytanie należy podkreślić, że czym innym jest święcenie (ordinatio), a czym innym jest posługa (ministerium). Dlatego nie można powiedzieć, że kiedyś…
Dowiedz się więcej