Tag: święcenia niższe

Posługi lektora i akolity to dwa stałe urzędy Kościoła, które do 2021 r. mogli przyjmować jedynie wierni świeccy płci męskiej (Franciszek 2021)[1]. Ciągle pozostawało bowiem w mocy orzeczenie z 1972 r., w którym papież Paweł VI wzmiankował, że posług wolno udzielać tylko mężczyznom ochrzczonym (Paweł VI 1972). Umieszczenie takiego zapisu w dokumencie zwieńczającym reformę tonsury, święceń niższych i subdiakonatu było podyktowane tradycją Kościoła, gdyż nie było zwyczaju, aby w liturgii służyła…
Dowiedz się więcej

Przy udzielaniu sakramentów święceń w dawniejszych czasach, ze względu na prostotę i zwięzłość i obrzędów, znaczenie sakramentu było dużo bardziej widoczne. Ewolucja obrzędów i modlitw nastąpiła w epoce karolińskiej, później w X w. pod wpływem Sakramentarza gelazjańskiego, który pochodzi z VIII w., do zmian przyczynił się również Pontyfikał rzymsko-germański1. To ostatnie dzieło (na którym są oparte XII-wieczny Pontyfikał rzymski i Pontyfikał Kurii Rzymskiej), jak i Pontyfikał Durandusa, wprowadziły wiele nowych ceremonii i formuł, które potem…
Dowiedz się więcej

Funkcje liturgiczne objawiają misterium Kościoła, ponieważ są wyrazem służby poprzez dar, który człowiek otrzymał, gdyż „różne są rodzaje posługiwania” (1 Kor 12, 5). Wszyscy, którzy pełnią jakiekolwiek czynności liturgiczne, spełniają je prawdziwie[1]. W przestrzeni parafialnej można dostrzec najczęściej kilka osób, które codzienne pełnią swoje funkcje liturgiczne, a więc: ministranta, zakrystiana i organistę[2]. Obecnie obowiązujące przepisy liturgiczne wśród różnych funkcji (munus) liturgicznych, wymieniają m.in. wspomnianą służbę…
Dowiedz się więcej

Opisując sakrament święceń, nie można ominąć nauki poszczególnych uczonych na temat tego, co obecnie nazywa się sakramentem święceń. Średniowieczni uczeni zajmujący się tematyką sakramentu święceń, dzielili się na zwolenników tezy, iż wszystkie świecenia są pochodzenia Bożego i stanowią część sakramentu święceń oraz na tych, którzy opowiadali się za odmienną teorią, uważając, że o ile wszystkie święcenia w jakiejś mierze składają się na sakrament, o tyle nie wszystkie są pochodzenia Bożego. Dyskurs ten zadomowił się w Kościele,…
Dowiedz się więcej

Przed Soborem Watykańskim II (1962-1965) wielu biskupów zgłaszało Komisji Przygotowawczej Soboru Ekumenicznego swoje własne sugestie, nad którymi miano się pochylić, a które dotyczyły święceń niższych, subdiakonatu oraz tonsury. Poniższy tekst ma za cel ukazanie wstępnych założeń reformy święceń niższych.Sugestie biskupów na temat reformy zbierano przez rok[1]. Względem tonsury ostatniej głosy były zróżnicowane: począwszy od tych, które pragnęły jej zachowania; poprzez tych, którzy pragnęli ujednolicenia formy tonsury;…
Dowiedz się więcej

Egzorcystat tworzy dla siebie własną, zamknięta grupę i nie należy genetycznie, liturgicznie czy dyscyplinarnie do żadnego z niższych święceń. Od samego początku istniał on niezależnie, zarówno jako officium, jak i jako ordo, przez co należy do święceń niższych na równi z subdiakonatem i lektoratem. Pierwotnie stopień ten w ogóle nie był obecny w wymiarze liturgicznym. Był on wówczas dostępny dla każdego, tak duchownego, jak i laika. Jeszcze w IV w. na Wschodzie słyszy się o tej praktyce, chociaż w tamtych…
Dowiedz się więcej

Poniższy artykuł jest VIII rozdziałem pracy pt. ,,Posługi współczesnego Kościoła” (Kraków: 2023).Wpływ soborowej eklezjologii na reformę i współczesny kształt posług jest oczywisty. Ojcowie stawiali bowiem na udostępnienie tych stopni również świeckim, nieprzygotowującym się do święceń[1]. Jednakże zastrzeżono te posługi jedynie dla mężczyzn, ze względu na tradycję Kościoła. Nie było bowiem zwyczaju, aby kapłanowi do Mszy św. służyła kobieta, mająca jakiekolwiek święcenia. Współczesne badania wskazują nawet…
Dowiedz się więcej

Historia posług liturgicznych posiada wiele interesujących ewenementów, które sprawiają, że badacz w inny sposób spogląda na naturę, sens czy w ogóle przeznaczenie danego urzędu. Taka sytuacja ma miejsce również w kontekście subdiakonatu, który oprócz tego, że został awansowany do grona stopni wyższych (ordines maiores), to jeszcze w ciągu wieków zaczęto zezwalać innym osobom (mającym co najmniej tonsurę) zastępować tego duchownego. Poniższa publikacja pozwoli zaobserwować to, co na ten temat orzekano.Pierwsze…
Dowiedz się więcej

Dzisiejsza publikacja jest przybliżeniem treści, jakie pojawiły się w artykule Aimé-George’a Martimorta pt. ,,La question du service des femmes a l’autel”, zamieszczonym w 1980 r. na łamach biuletynu ,,Notitiae”. Autor tekstu urodził się w 1911 r. w Tuluzie i zmarł w tym samym mieście w 2000 r. Za życia był on Prałatem Domu Papieskiego, profesorem w Katolickim Instytucie w Tuluzie oraz dziekanem tamtejszego Wydziału Teologii. Był zaangażowany w Sobór Watykański II (1962-1965) i późniejsze reformy, wszak…
Dowiedz się więcej

Ostatnimi czasy dość dużo było pisane na temat święceń w sakramentarzach i przedtrydenckich pontyfikałach. Jednakże zostało tutaj pominięte wspomnienie o święceniach w dziele przypisywanym Hipolitowi Rzymskiego (+236) pt. Tradycja Apostolska. Warto więc zagłębić się w tekst tego autora, aby zaobserwować kilka niuansów związanych ze stopniami niższymi i ceremonią udzielania wyższych posług.Hipolit Rzymski (+236) w swoim dziele wzmiankuje o następujących kościelnych posługach: biskupstwo, prezbiterat, diakonat, służba wdowy, lektorat,…
Dowiedz się więcej