Ordo Missae – Ryt z 1965 r.

PONIŻEJ PRZEDSTAWIAMY ORDO MISSAE MSZAŁU RZYMSKIEGO Z 1965 R.

ORDO MISSAE

I

Celebrans, facta altari debita reverentia, signans se signo crucis, congrua voce dicit:

V. In nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti. Amen.

Deinde, iunctis manibus, subiungit:

V. Introibo ad altare Dei.
R. Ad deum qui laetificat iuventutem meam.

Deinde, profunde inclinatus, facit confessionem:

V. Confiteor Deo omnipotenti, beatae Mariae semper Virgini, beato Michaeli Archangelo, beato Ioanni Baptistae, sanctis Apostolis Petro et Paulo, omnibus Sanctis et vobis fratres, quia peccavi nimis cogitatione, verbo, et opere: (percutit sibi pectus ter, dicens:) mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa. Ideo precor beatam Mariam semper Virginem, beatum Michaelem Archangelum, beatum Ioannem Baptistam, sanctos Apostolos Petrum et Paulum, omnes Sanctos, et vos fratres, orare pro me ad Dominum Deum nostrum.

Ministri vel circumstantes respondent:

R. Misereatur tui omnipotens Deus, et dimissis peccatis tuis, perducat te ad vitam aeternam.

Celebrans dicit: Amen, et erigit se.

Deinde ministri vel circumstantes faciunt confesssionem: et ubi a celebrante dicebatur: vobis, fratres, et: vos, fratres, ab eis dicitur: tibi, pater, et: te, pater.

Postea celebrans dicit:

V. Misereatur vestri omnipotens Deus, et dimissis peccatis vestris, perducat vos ad vitam aeternam.

Signat se dicens:

V. Indulgentiam, absolutionem et remissionem peccatorum nostrorum, tribuat nobis omnipotens et misericors Dominus.

Et inclinatus prosequitur:

V. Domine, exaudí orationem meam.
R. Et clamor meus ad te veniat.
V. Dominus vobiscum.
R. Et cum spiritu tuo.

Et, extendens ac iungens manus, congrua voce dicit:

V. Oremus.

Et ascendens ad altare, dicit secreto:

V. Aufer a nobis, quaesumus, Domine, iniquitates nostras: ut ad Sancta sanctorum puris mereamur mentibus introire. Per Christum, Dominum nostrum. Amen.

Deinde, manibus iunctis super altare, inclinatus dicit:

V. Oramus te, Domine, per merita Sanctorum tuorum (osculatur altare in medio) quorum reliquiae hic sunt, et omnium Sanctorum: ut indulgere digneris omnia peccata mea. Amen.

Omnes supradictae preces, non autem osculum altaris, omittuntur, quoties alia actio liturgica immendiate praecessit. 

In Missis lectis cum populo celebratis, post osculum altaris aut ipsius incensationem, celebrans ad sedem accedit, nisi, iuxta cuiusque ecclesiae dispositionem, aptius videatur ut ad altare maneat usque ad orationem inclusive.

Antiphona ad introitum, si a schola vel a populo recitatur, a celebrante privatim non dicitur; secus celebrans eam legit.

II

Sequitur Kyrie, quod, si a populo vel a schola recitatur, celebrans privatim non dicit; potest tamen illud una cum populo vel schola recitare.

V. Kyrie eleison.
R. Kyrie eleison.
V. Kyrie eleison.
R. Christe eleison
V. Christe eleison
R. Christe eleison
V. Kyrie eleison.
R. Kyrie eleison.
V. Kyrie eleison.

Postea inchoat, si dicendum est, Gloria in excelsis Deo, quod, si a populo vel a schola recitarur, privatim non dicit; potest tamen illud una cum populo vel schola recitare.

Gloria in excelsis Deo. Et in terra pax hominibus bonae voluntatis. Laudamus te. Benedecicimus te. Adoramus te. Glorificamus te. Gratias agimus tibi propter magnam gloriam tuam. Domine Deus, Rex caelestis, Deus Pater omnipotens. Domine Fili unigenite, Iesu Christe. Domine Deus, Agnus Dei, Filius Patris. Qui tollis peccata mundi, miserere nobis. Qui tollis peccata mundi, suscipe deprecationem nostram. Qui sedes ad dexteram Patris, miserere nobis. Quoniam tu solus Sanctus. Tu solus Dominus. Tu solus Altissimus, Iesu Christe. Cum Sancto Spiritu in gloria Dei Patris. Amen.

Deinde, versus ad populum, dicit:

V. Dominus vobiscum.
R. Et cum spiritu tuo.

Postea dicit:

Oremus.

Et dicit orationes, iuxta rubricas. Si celebrans est ad altare, illud osculatur antequam dicat: Dominus vobiscum.

III

Sequentur Lectiones, Epistola, graduale, tractus vel Alleluia cum versu, aut sequentia, iuxta rubricas.

Deinde pergit ad ambonem vel ad concellos vel etiam ad altare, ibique stans, iunctis manibus, dicit:

V. Dominus vobiscum.
R. Et cum spiritu tuo.

Et pronuntians: Initium, sive: Sequentia sancti Evangelii secundum N., police dexterae manus signat librum in principio Evangelii, quod est lecturus, deinde seipsum in fronte, ore et pectore: et omnes respondent: Gloria tibi, Domine; postea prosequitur Evangelium iunctis manibus. 

In fine celebrans non incensatur.

In Missa lecta cum populi participatione, Lectiones et Epistola a competente lectore vel ministrante proferuntur, cantus inter ipsas occurrentes a schola vel a populo, vel a lectore dicuntur; Evangelium autem a dicono vel ab alio sacerdote proferri potest. Quibus in casibus, omnia fiunt ut in Missa solemni. Post Epistolam tamen lector vel ministrans a celebrante non benedicetur.

Si vero Evangelium a celebrante legitur, circa finem cantuum post Epistolam occurrentium, celebrans accedit ad infimum gradum altaris, ibique, profunde inclinatus, dicit:

V. Munda cor meum, ac labia mea, omnipotens Deus, qui labia Isaiae Prophetae calculo mundasti ignito: ita me tua grata miseratione dignare mundare, ut sanctum Evangelium tuum digne valeam nuntiare. Per Christum Dominum nostrum. Amen.
Jube, Domine benedicere. Dominus sit in corde meo et in labiis meis: ut digne et competenter annuntiem Evangelium suum. Amen.

Quo finito, librum osculatur, dicens:

V. Per evangelica dicta deleantur nostra delicta.

Deficiente vero lectore, seu ministrante idoneo, ipse celebrans in ambone vel ad cancellos Epistolan legit, et, si necesse est, etiam cantus post ipsam occurrentes; stans deinde in codem loco, ad altare conversus et profunde inclinatus, dicit Munda cor meum, et ad populum iterum conversus, Evangelium legit. Potest tamen, si magis opportunum fuerit, omnes lectiones etiam ex altari proferre, sed versus ad populum.

In Missa quam sacerdos privatim celebrat, Epistolam et cantus post ipsam occurrentes ad latus dextrum altaris legit, deinde, delato a ministro libro ad aliud latus altaris, profunde inclinatus in medio iunctis manibus dicit: Munda cor meum, et: Iube, Domine, benedicere, ac: Dominus sit in corde meo, etc., ut supra.

Deinde, conversus ad librum, legit Evangelium, et in fine librum osculatur, dicens: Per evangelica dicta; ministrans autem respondet: Laus tibi, Christe.

Post Evangelium, celebrans, ad sedem aut ad altare, vel in ambone aut ad cancellos, homiliam, si facienda est, habet, eaque finita, ad sedem vel ad altare, inchoat, si dicendum est, Credo in unum Deum, quod, si a populo vel a schola recitatur, privatim non dicit; potest tamen illud una cum populo vel schola recitare.

Credo in unum Deum. Patrem omnipotentem, factorem caeli et terrae, visibilium omnium et invisibilium. Et in unum Dominum, Iesum Christum, Filium Dei unigenitum. Et ex Patre natum ante omnia saecula. Deum de Deo, lumen de lumine, Deum verum de Deo vero. Genitum non factum, consubstantialem Patri: per quem omnia facta sunt. Qui propter nos homines, et propter nostram salutem descendit de caelis. Et incarnatus est de Spiritu Sancto ex Maria Virgine: et homo factus est.  Crucifixus etiam pro nobis: sub Pontio Pilato passus, et sepultus est. Et resurrexit tertia die, secundum Scripturas. Et ascendit in caelum: sedet ad dexteram Patris. Et iterum venturus est cum gloria iudicare vivos, et mortuos: cuius regni non erit finis. Et in Spiritum Sanctum, Dominum et vivificantem: Qui ex Patre Filioque procedit. Qui cum Patre et Filio simul adoratur, et conglorificatur: qui locutus est per Prophetas. Et unam, sanctam, catholicam et apostolicam Ecclesiam. Confiteor unum baptisma in remissionem peccatorum. Et exspecto resurrectionem mortuorum. Et vitam venturi saeculi. Amen.

Deinde, iuxta cuiusque loci consuetudinem, fit oratio communis seu fidelium, quam celebrans aut ad sedem, aut ex altari, aut in ambone vel ad cancellos moderatur. Sybolo itaque expleto, celebrans versus ad populum dicit:

V. Dominus vobiscum.
R. Et cum spiritu tuo.

Deinde subiungit:

V. Oremus.

Et fit oratio fidelium. Si celebrans est ad altare, illud osculatur antequam dicat: Dominus vobiscum; secus cum ad altare accedit, oratione fidelium completa. 

IV

Si vero oratio fidelium non est facienda, celebrans altare osculatur; deinde versus ad populum, dicit: V. Dominus vobiscum. R. Et cum spiritu tuo. Postea subiungit: Oremus.

Sequitur antiphona ad offertorium, quam celebrans privatim non legit, si a schola vel a populo recitatur.

Celebrans ambabus manibus elevatam tenet patenam cum hostia, et eam offerens, dicit:

V. Suscipe, sancte Pater, omnipotens aeterne Deus, hanc immaculatam hostiam, quam ego indignus famulus tuus offero tibi Deo meo, vivo et vero, pro innumerabilibus peccatis et offensionibus et negligentiis meis, et pro omnibus circumstantibus, sed et pro omnibus fidelibus Christianis vivis atque defunctis: ut mihi, et illis proficiat ad salutem in vitam aeternam. Amen.

Deinde faciens crucem cum eadem patena, deponit hostiam super corporale. Celebrans infudit vinum, et aquam miscendam in calice benedicit signo crucis, dicens:

V. Deus, qui humanae substantiae dignitatem mirabiliter condidisti, et mirabilius reformasti: da nobis per huius aquae et vini mysterium, eius divinitatis esse consortes, qui humanitatis nostrae fieri dignatus est particeps, Jesus Christus, Filius tuus, Dominus noster: Qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus; per omnia saecula saeculorum. Amen.

Postea accipit calicem, et offert, dicens:

V. Offerimus tibi, Domine, calicem salutaris, tuam deprecantes clementiam: ut in conspectu divinae majestatis tuae, pro nostra et totius mundi salute, cum odore suavitatis ascendat. Amen.

Deinde facit signum crucis cum calice, et illum ponit super corporale, et palla cooperit.

Tum iunctis manibus super altare, aliquantulum inclinatus, dicit:

V. In spiritu humilitatis, et in animo contrito suscipiamur a te, Domine: et sic fiat sacrificium nostrum in conspectu tuo hodie, ut placeat tibi, Domine Deus.

Erectus expandit manus, easque in altum porrectas iungens, elevatis oculis, et statim demissis, dicit:

V. Veni, sanctificator omnipotens aeterne Deus, et + benedic hoc sacrificium, tuo sancto nomini praeparatum.

Lavat manus, dicens:

V. Lavabo inter innocentes manus meas: et circumdabo altare tuum, Domine: Ut audiam vocem laudis, et enarrem universa mirabilia tua. Domine dilexi decorem domus tuae, et locum habitationis gloriae tuae. Ne perdas cum impiis, Deus, animam meam, et cum viris sanguinum vitam meam: In quorum manibus iniquitates sunt: dextera eorum repleta est muneribus. Ego autem in innocentia mea ingressus sum: redime me, et miserere mei. Pes meus stetit in directo: in ecclesiis benedicam te, Domine. Gloria Patri, et Filio, et Spiritui Sanco. Sicut erat in principio, et nunc, et semper: et in saecula saeculorum. Amen.

Tempore Pasiionis in Missis de Tempore omittitur Gloria.

Deinde, inclinatus in medio altaris, iunctis manibus super eo, dicit:

V. Suscipe sancta Trinitas hanc oblationem, quam tibi offerimus ob memoriam passionis, resurrectionis et ascensionis Iesu Christi, Domini nostri: et in honorem beatae Mariae semper virginis, et beati Ioannis Baptistae, et sanctorum Apostolorum Petri et Pauli, et istorum, et omnium Sanctorum: ut illis proficiat ad honorem, nobis autem ad salutem: et illi pro nobis intercedere dignentur in coelis, quorum memoriam agimus in terris. Per eumdem Christum, Dominum nostrum. Amen.

Postea osculatur altare, versus ad populum, extendens et iundens manus, dicit:

V. Orate, fratres: ut meum ac vestrum sacrificium acceptabile fiat apud Deum Patrem omnipotentem.

Minister seu circumstantes respondent:

R. Suscipiat Dominus sacrificium de manibus tuis ad laudem et gloriam nominis sui, ad utilitatem quoque nostram, totiusque Ecclesiae suae sanctae.

Deinde, manibus extensis, absolute sine Oremus clara voce dicit orationes super oblata, usque ad Per omnia saecula saeculorum inclusive.

Postea manibus super altare positis, dicit: Dominus vobíscum, eas autem elevat, cum dicit: Sursum corda, et iungit cum dicit: Grátias agámus Dómino Deo nostro. Deinde disiungit manus, et disiunctas tenet usque ad finem præfationis: qua finità, iterum iungit as, et una cum ministris, clero et populo dicit Sanctus-Benedictus.

V

Celebrans, extendens, elevans et jungens manus, elevansque oculos, et statim demittens, profunde in- ante altare, manibus super eo positis, dicit secreto:

V. Te igitur, clementissime Pater, per Iesum Christum Filium tuum Dominum nostrum, supplices rogamus ac petimus, uti accepta habeas, et benedicas (osculatur altare et, iuncta manibus, ante pectus, dicit:) haec + dona, haec + munera, haec + sancta sacrificia illibata. In primis, quae tibi offerimus pro Ecclesia tua sancta Catholica quam pacificare, custodire, adunare, et regere digneris toto orbe terrarum: una cum famulo tuo Papa nostro N. et Antistite nostro N. et omnibus orthodoxis, atque Catholicae et Apostolicae fidei cultoribus.

V. Memento, Domine famulorum, famularumque tuarum N. et N. (iungit manus, orat aliquantulum pro quibus orare intendit: deinde manibus extensis prosequitur:) et omnium circumstantium, quorum tibi fides cognita est, et nota devotio, pro quibus tibi offerimus: vel qui tibi offerunt hoc sacrificium laudis, pro se suisque omnibus: pro redemptione animarum suarum, pro spe salutis et incolumitatis suae: tibique reddunt vota sua aeterno Deo, vivo et vero.

V. Communicantes, et memoriam venerantes, in primis gloriosae semper virginis Mariae, Genitricis Dei et Domini nostri Iesu Christi: sed et beati Ioseph, eiusdem virginis Sponsi et beatorum Apostolorum ac Martyrum tuorum, Petri et Pauli, Andreae, Iacobi, Ioannis, Thomae, Iacobi, Philippi, Bartholomaei, Matthaei, Simonis et Thaddaei: Lini, Cleti, Clementis, Xysti, Cornelii, Cypriani, Laurentii, Chrysogoni, Ioannis et Pauli, Cosmae et Damiani, et omnium sanctorum tuorum: quorum meritis precibusque concedas, ut in omnibus protectionis tuae muniamur auxilio. (Iungit manus) Per eumdem Christum Dominum nostrum. Amen.

Tenens manus expansas super oblata, dicit:

V. Hanc igitur oblationem servitutis nostrae, sed et cunctae familiae tuae, quaesumus, Domine, ut placatus accipias: diesque nostros in tua pace disponas, atque ab aeterna damnatione nos eripi, et in electorum tuorum iubeas grege numerari. (Iungit manus) Per Christum Dominum nostrum. Amen.

V. Quam oblationem tu, Deus, in omnibus, quaesumus benedictam +, adscriptam +, ratam +, rationabilem, acceptabilemque facere digneris: ut nobis Corpus +, et Sanguis + fiat dilectissimi Filii tui, (iungit manus) Domini nostri Iesu Christi.

V. Qui pridie quam pateretur, (accipit hostiam) accepit panem in sanctas ac venerabiles manus suas: (elevat oculos) et elevatis oculis in coelum ad te Deum Patrem suum omnipotentem, (caput inclinat) tibi gratias agens, benedixit +, fregit, deditque discipulis suis, dicens: Accipite, et manducate ex hoc omnes.

Tenens ambabus manibus hostiam inter indices et pollices, profert verba consecrationis distinct et attente super hostiam, et simul super omnes, si plures sint consecrandæ.

V. HOC EST ENIM CORPUS MEUM.

Quibus verbis prolatis, statim hostiam consecratam genuflexus adorat: surgit, ostendit populo, responit super corporale, et genuflexus iterum adorat: nec amplius pollices et indices disiungit, nisi quando hostia tractanda est, usque ad ablutionem digitorum.

Tunc, detecto calice, dicit:

V. Simili modo postquam coenatum est, (ambabus manibus) accipiens et hunc praeclarum Calicem in sanctas ac venerabiles manus suas: item (caput inclinat) tibi gratias agens, (sinistra tenens calicem, dextera signat super eum) bene+dixit, deditque discipulis suis, dicens: Accipite, et bibite ex eo omnes.

Profert verba consecrationis super calicem attente et continuate, tenens illum parum elevatum.

V. HIC EST ENIM CALIX SANGUINIS MEI, NOVI ET AETERNI TESTAMENTI: MYSTERIUM FIDEI: QUI PRO VOBIS ET PRO MULTIS EFFUNDETUR IN REMISSIONEM PECCATORUM.

Quibus verbis prolatis, deponit calicem super corporale, et dicens:

V. Haec quotiescumque feceritis, in mei memoriam facietis.

genuflexus adorat: surgit, ostendit populo, deponit, cooperit, et genuflexus iterum adorat.

Deinde, disiunctis manibus, dicit: 

V. Unde et memores Domine, nos servi tui, sed et plebs tua sancta, eiusdem Christi Filii tui Domini nostri, tam beatae passionis, nec non et ab inferis resurrectionis, sed et in caelos gloriosae ascensionis: offerimus praeclarae majestati tuae de tuis donis ac datis, (iungit manus, et signat ter super hostiam et calicem simul, dicens:) hostiam + puram, hostiam + sanctam, hostiam + immaculatam, (signat super hostiam) Panem + sanctum vitae aeternae, (signat super calicem) et Calicem + salutis perpetuae.

Extensis manibus proseuitur:

V. Supra quae propitio ac sereno vultu respicere digneris: et accepta habere, sicuti accepta habere dignatus es munera pueri tui iusti Abel, et sacrificium patriarchae nostri Abrahae: et quod tibi obtulit summus sacerdos tuus Melchisedech, sanctum sacrificium, immaculatam hostiam.

Profunde inclinatus, iunctis manibus et super altare positis, dicit:

V. Supplices te rogamus, omnipotens Deus; iube haec perferri per manus sancti Angeli tui in sublime altare tuum, in conspectu divinae majestatis tuae: ut quotquot (osculatur altare) ex hac altaris participatione, sacrosanctum Filii tui (iungit manus, et signat semel super hostiam) Corpus + et (et semel super calicem) Sanquinem + sumpserimus (seipsum signat) omni benedictione caelesti et gratia repleamur. (Iungit manus) Per eumdem Christum, Dominum nostrum. Amen.

V. Memento etiam, Domine, famulorum famularumque tuarum N. et N. qui nos praecesserunt cum signo fidei, et dormiunt in somno pacis. (Et orat aliquantulum pro iis defunctis, pro quibus orare intendit, deinde extensis manibus prosequitur:) Ipsis, Domine, et omnibus in Christo quiescentibus, locum refrigerii, lucis et pacis, ut indulgeas, deprecamur. (Iungit manus) Per eumdem Christum Dominum nostrum. Amen.

Manu dextera percutit sibi pectus, elata aliquantulum voce dicens:

V. Nobis quoque peccatoribus (extensis manibus ut prius, secrete prosequitur:) famulis tuis, de multitudine miserationum tuarum sperantibus, partem aliquam et societatem donare digneris, cum tuis sanctis Apostolis et Martyribus: cum Ioanne, Stephano, Matthia, Barnaba, Ignatio, Alexandro, Marcellino, Petro, Felicitate, Perpetua, Agatha, Lucia, Agnete, Caecilia, Anastasia, et omnibus sanctis tuis: intra quorum nos consortium, non aestimator meriti, sed veniae, quaesumus, largitor admitte. (iungit manus) Per Christum Dominum nostrum.

V. Per quem haec omnia, Domine, semper bona creas, sanctificas +, vivificas +, benedicis + et praestas nobis.

Discooperit calicem, genuflectit, accipit hostiam inter pollicem et indicem manus dexteræ, sinistra autem et elevans eum parum cum hostia, quam tenet super calicem, clara voce dicit:

V. Per ipsum, et cum ipso, et in ipso, est tibi Deo Patri omnipotenti, in unitate Spritus Sancti, omnis honor et gloria. Per omnia saecula saeculorum.
R. Amen.

Calice et hostia depositis, calicem palla cooperit, genuflectit, surgit et, iunctis manibus, clara voce dicit:

V. Oremus. Praeceptis salutaribus moniti, et divina institutione formati, audemus dicere:

Extendit manus:

Pater noster, qui es in caelis, sanctificetur nomen tuum. Adveniat regnum tuum. Fiat voluntas tua, sicut in caelo et in terra. Panem nostrum quotidianum da nobis hodie. Et dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus debitoribus nostris. Et ne nos inducas in tentati
onem. Sed libera nos a malo.

Non dicitur: Amen.

Deinde, manibus extensis, celebrans clara voce dicit:

V. Libera nos, quaesumus, Domine, ab omnibus malis, praeteritis, praesentibus et futuris: et intercedente beata et gloriosa semper Virgine Dei Genitrice Maria, cum beatis Apostolis tui Petro et Paulo, atque Andrea, et omnibus Sanctis, da propitius pacem in diebus nostris: ut, ope misericordiae tuae adiuti, et a peccato simus semper liberi et ab omni perturbatione securi.

Discooperit calicem, genuflectit, surgit, submittit patenam hosti, accipit hostiam, et eam super ca calicem tenens utraque manu, frangit per medium, dicens:

V. Per eumden Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum.

Et mediam partem, quam in dextera manu tenet, ponit super patenam. Deinde ex parte, quæ in sinistra remanserat, frangit particulam, dicens:

V. Qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus. 

Aliam mediam partem, quam in sinistra manu habet, adiungit mediæ super patenam positæ, et particulam parvam dextera retinens super calicem, quem sinistra per nodum infra cuppam tenet, dicit:

V. Per omnia saecula saeculorum. Amen.

Cum ipsa particula signat ter super calicem, dicens:

V. Pax + Domini sit + semper vobiscum +.
R. Et cum spiritu tuo.

Particulam ipsam immittit in calicem, dicens secreto:

R. Haec commixtio et consecratio Corporis at Sanguinis Domini nostri Iesu Christi fiat accipientibus nobis in vitam aeternam. Amen.

Cooperit calicem, genuflectit et surgit. Sequitur Agnus Dei, quod, si a populo vel a schola recitatur, celebrans privatim non dicit; potest tamen illud una cum populo vel a schola recitare iunctis manibus, et ter pectus percutiens. Si vero a populo vel a schola non recitatur, celebrans illud clara voce dicit inclinatus Sacramento, iunctis manibus, et ter pectus percutien.

Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, miserere nobis.
Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, miserere nobis.
Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, dona nobis pacem.

Deinde, iunctis manibus super altare, inclinatus dicit secreto sequentes orationes:

V. Domine Iesu Christe, qui dixisti Apostolis tuis: pacem relinquo vobis, pacem meam do vobis: ne respicias peccata mea, sed fidem Ecclesiae tuae; eamque secundum voluntatem tuam pacificare et coadunare digneris. Qui vivis et regnas Deus, per omnia saecula saeculorum. Amen.

Si danda est pax, osculatur altare et, dans pacem, dicit:

V. Pax tecum.
R. Et cum spiritu tuo.

V. Domine Iesu Christe, Fili Dei vivi, qui ex voluntate Patris cooperante Spritu Sancto, per mortem tuam mundum vivificasti: libera me per hoc sacrosanctum Corpus et Sanguinem tuum ab omnibus iniquitatibus meis et universis malis: et fac me tuis semper inhaerere mandatis: et a te nunquam separari permittas: qui cum eodem Deo Patre et Spiritu Sancto vivis et regnas Deus in saecula saeculorum. Amen.

V. Perceptio Corporis tui, Domine Iesu Christe, quod ego indignus sumere praesumo, non mihi proveniat in iudicium et condemnationem: sed pro tua pietate prosit mihi ad tutamentum mentis et corporis, et ad medelam percipiendam. Qui vivis et regnas cum Deo Patre in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum. Amen.

Genulfectit, surgit, et dicit:

V. Panem caelestem accipiam et nomen Domini invocabo.

Deinde, parum inclinatus, accipit ambas partes hostiæ inter pollicem et indicem sinistræ manus, et patenam
inter eundem indicem et medium supponit, et dextera tribus vicibus percutiens pectus, elata ntulum voce, ter dicit devote et humiliter:

V. Domine, non sum dignus (et secreta prosequiur:) ut intres sub tectum meum: sed tantum dic verbo, et sanabitur anima mea.

Postea, dextera se signans cum hostia super patenam, dicit:

V. Corpus Domini nostri Iesu Christi custodiat animam meam in vitam aeternam. Amen.

Et, se inclinans, reverenter sumit ambas partes hostias: quibus sumptis, deponit patenam super corporale et erigens se iungit manus, et quiescit aliquantulum in meditatione sanctissimi Sacramenti.

Deinde discooperit calicem, genuflectit, colligit fragmenta, si quæ sint, extergit patenam super calicem, interim dicens:

V. Quid retribuam Domino pro omnibus, quae retribuit mihi? Calicem salutaris accipiam, et nomen Domini invocabo. Laudans invocabo Dominum, et ab inicimcis meis salvus ero.

Accipit calicem manu dextera et, eo se signas, dicit:

V. Sanguis Domini nostri Jesu Christi custodiat animam meam in vitam aeternam. Amen.

Et, sinistra supponens patenam calici, reverenter sumit totum Sanguinem cum particula.

Quo sumpto, fideles communicat, Accipit itaque patenam vel pyxidem manu sinistra, dextera Xostiam quam inter pollicem et indicem tenet aliquantulum elevatam super patenam vel p et versus ad fideles communicandos clara voce dicit:

V. Ecce Agnus Dei, ecce qui tollit paccata mundi.

Mox communicandi subdunt ter, pectus percutientes:

R. Domine, non sum dignus ut intres sub tectum meum: sed tantum dic verbo, et sanabitur anima mea.

Celebrans deinde accedit ad communicandos, et hostiam parum elevatam super patenam vel | dem unicuique communicando ostendit, dicens:

V. Corpus Christi.

Communicandus autem respondet: Amen, et communicatur.
Distributione Communionis inchoata, vel, si non sunt communicandi, dum celebrans sumit Sacramentum, recitatur antiphona ad Communionem cum suo psalmo, quam celebrans privatim mon legit secus eam dicit immediate ante postcommunionem.

Distributione Communionis expleta, celebrans purificat patenam vel pyxidem super calicem. Postea dicit:

V. Quod ore sumpsimus Domine, pura mente capiamus: et de munere temporali fiat nobis remedium sempiternum.

Interim porrigit calicem ministro, qui infundit in eo parum vini, quo se purificat; deinde prosequitur:

Corpus tuum, Domine, quod sumpsi, et Sanguis, quem potavi, adhaereat visceribus meis: et praesta, ut in me non remaneat scelerum macula, quem pura et sancta refecerunt sacramenta. Qui vivis et regnas in saecula saeculorum. Amen.

Abluit et extergit digitos, ac sumit ablutionem; extergit os ct calicem, quem, plicato corporali, et collocat in altari ut prius: deinde proscquitur Missam.

VI

Dicto, post ultimam orationem:

V. Dominus vobiscum.
R. Et cum spiritu tuo.

Dicit:

V. Ite, missa est.
R. Deo gratias.

Vel, si qua liturgia processio sequatur:

V. Benedicamus Domino.
R. Deo gratias.

Tunc celebrans inclinat se ante medium altaris, et, manibus iunctis super illud, dicit secreto:

Placeat tibi, sancta Trinitas, obsequium servitutis meae: et praesta, ut sacrificium quod oculis tuae maiestatis indignus obtuli, tibi sit acceptabile, mihique, et omnibus pro quibus illud obtuli, sit te miserante propitiabile. Per Christum Dominum nostrum. Amen.

Deinde osculatur altare: et elevatis oculis, extendens, elevans et iungens manus, dicit:

V. Beneciat vos omnipotens Deus (et versus populum, benedicens, prosequitur:) Pater, et Filius +, et Spiritus Sanctus.
R. Amen.

Deinde descendit et, facta debita reverentia, recedit.

In Missis in quibus dictum est Benedicámus Dómino, non datur benedictio. Dicto autem Pláceat, celebrans osculatur altare, descendit et, facta. debita reverentia, recedit.

[NA PODSTAWIE: “MISSALE ROMANO LATINO-ITALIANO PER LE DOMENICHE E FESTE. LIBRERIA EDITRICE VATICANA, 1965].