Tag: Człowiek a liturgia

Kościół nie odrzuca pobożności ludowej, lecz niezmiennie każe ją doceniać i  szanować. W maju, który w sposób szczególny jest pełen jej wyrazów (zwłaszcza w pobożności maryjnej), warto pochylić się nad tą kwestią. Patrząc na wszelakie nabożeństwa, okoliczne religijne zwyczaje, liczne procesje etc. może zrodzić się pytanie – czy naprawdę zdajemy sobie sprawę z tego, w jakim celu w tym uczestniczymy? Czy nie jest tak, iż momentami zapominamy o tym, że to właśnie liturgia – a nie same,…
Dowiedz się więcej

O liturgii przez wieki powiedziano już bardzo wiele. A jednak jawi się ona wciąż jako niewyczerpalne źródło, z którego czerpiąc, chcemy rozumieć. I, jak powiedział o. Dominik Jurczak OP, o ile na poziomie języka dziś rozumiemy niemal wszystko, o tyle na poziomie tajemnicy nic lub prawie nic[1]. Potrzeba nam zatem pewnego rodzaju teologicznej ciekawości, pragnienia jak największego poznania tego, co niepojęte. Niniejszy cykl artykułów będzie próbą…
Dowiedz się więcej

Jak podczas średniowiecza i przed II Soborem Watykańskim na pierwszym planie znajdował się kultyczny wymiar liturgii (tzn. człowiek składał Bogu należny Mu kult w celebracji liturgii sprawowanej przez kapłana), tak od czasu Soboru został ponownie dowartościowany wymiar zstępujący [anabatyczny – przyp. tłum.] liturgii wraz z jednoczesnym powtórnym uznaniem Ludu Bożego jako podmiotu liturgii. Jeśli w celu zdefiniowania liturgii wychodzimy od elementów podanych w Konstytucji o Liturgii Świętej „Sacrosanctum Concilium”,…
Dowiedz się więcej

“Msza św. jest dramatem, w którym ty sam nie jesteś widzem jedynie, lecz i współaktorem”.Jak każdy katolik bierzesz udział w niedzielnej mszy św. Jest to ścisły obowiązek nałożony przez Kościół. Lecz niektórzy katolicy jedynie dlatego uczestniczą we mszy św., ponieważ jest to ścisły obowiązek. Nie lubią mszy św., bo jej nie rozumieją, a nie rozumieją jej, bo nie wżywają się w nią. Msza św. jest dla nich zewnętrznym aktem religijnym nie mającym związku z ich życiem codziennym; uczestniczą w niej biernie,…
Dowiedz się więcej

Każdy człowiek uczestniczący w liturgii jest graczem transcendentnej rozgrywki, która jest iście Bożą grą, ponieważ liturgia to gra[1]. Dzisiaj bardzo rzadko mówi się o liturgii jako o grze, a właśnie tak należałoby mówić teraz – w dobie kryzysu rozumienia świętych obrzędów[2]. Jeśli ktoś ma wrażenie, że mówienie o liturgii jako o grze jest jej trywializowaniem lub – co gorsza! – banalizowaniem, to bardzo się myli. Jednak i tu wyłania się to,…
Dowiedz się więcej

Już na na samym progu Dziejów Apostolskich napotykamy na Kościół modlący się: uprasza zesłanie Ducha św. (Dz 1, 14), porwany charyzmatycznym upojeniem umacnia się modlitwą na męczeństwo (Dz 4, 24), czuwa modląc się u drzwi Piotrowego więzienia (Dz 12, 5), wieńcem nieprzerwanym modlitw okala tajemnicę łamania chleba tworząc w ten sposób swoją liturgię (Dz 2, 42-46). Jako Oranta pojawia się Kościół Pierwotny…
Dowiedz się więcej

Chcąc z zainteresowaniem śledzić poniższe wywody niemieckiego pisarza o laikacie i liturgii, dobrze będzie chwilę zastanowić się nad znaczeniem, jakie my Polacy dajemy wyrażeniu „laik“. Zazwyczaj używamy słowa „laik“ w przeciwstawieniu do fachowca. Albo też „laik“ znaczy tyle, co człowiek świecki w przeciwstawieniu do duchownego, do kleru.Tymczasem autor poniższego artykułu wykazuje, że laik – co do słowa i pojęcia – ma znaczenie wprost święte, bo określa członka „laosu“, czyli ludu Bożego.Jeżeli ruch liturgiczny…
Dowiedz się więcej

Często mówiąc o liturgii, wskazuje się na lekceważenie rubryk przez duchownych i świeckich. Niestety zjawisko to jest spotykane bardzo często. Jakiś czas temu głos w tej sprawie zabrała Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów w dokumencie nt. roli przepisów w celebracji eucharystycznej, który ujrzał światło dzienne w 2007 r. Niniejsza publikacja będzie poświęcona więc temu zagadnieniu pod kątem wspomnianego pisma Kongregacji.WSTĘPJuż w pierwszych słowach dokumentu można znaleźć stwierdzenie, że wierni wyrażają swoją wiarę…
Dowiedz się więcej

Gdy przyroda po zimowym śnie budzi się powoli do życia, liturgia wskazuje ludziom na misterium paschalne, poprzedzone czterdziestodniowym okresem umartwienia[1]. Jest to okres szczególnego umocnienia w walce ze złem[2]. Człowiek wówczas dostrzega, że w istocie jest on prochem (Rdz 3, 19), który potrzebuje podporządkować się nakazowi nawrócenia (Mk 1, 15)[3]. Dlatego słowami Pisma Świętego błaga o przebaczenie (Jl 2, 13; Est 13, 17; Ps 4, 2; Ps…
Dowiedz się więcej

Sakramenty św. udzielają nam prócz łaski uświęcającej (lub pomnożenia jej) tzw. łaskę sakramentalną. Niełatwą jest rzeczą określić dokładnie, co to jest łaska sakramentalna. Bez wątpienia polega ona na pewnej mocy, jaka dochodzi do łaski uświęcającej, kiedy ją przyjmujemy przez sakrament. Chrystus bowiem ustanowił sakramenty św. w tym celu, by przez nie łaska płynęła z Jego św. Człowieczeństwa do dusz naszych z szczególną mocą, odpowiadającą zadaniu, jakie poszczególne sakramenty mają spełnić w naszym życiu…
Dowiedz się więcej