Aktualności

Antyfona:„Pan zsyła na ziemię swoje polecenia, a szybko mknie Jego słowo”.Objaśnienie:Powyższa antyfona występuje w Liturgii Godzin jako druga antyfona I Nieszporów Uroczystości Narodzenia Pańskiego[1]. Pochodzi ona z Psalmu 147, gdzie zostało napisane: „Na ziemię zsyła swoje orędzie, mknie chyżo Jego słowo” (Ps 147, 15). Bruno z Würzburga (+1045) w swoim Objaśnieniu Psalmów wskazuje na to, że posłanie przez Boga na świat Jego poleceń, dotyczy przepowiadania[2]. Jednym…
Dowiedz się więcej

Antyfona: „Król pokoju został wywyższony, a cała ziemia pragnie Jego oblicza”. Objaśnienie: Powyższa antyfona występuje w Brewiarzu Rzymskim z 1960 r. jako pierwsza antyfona I Nieszporów Uroczystości Narodzenia Pańskiego, a także jako pierwsza antyfona I Nieszporów tejże Uroczystości w odnowionej Liturgii Godzin[1]. Wskazuje ona na Króla Pokoju, a więc na Chrystusa, bo mówi Izajasz: „Syn został nam dany […]. Nazwano Go imieniem: […] Książę Pokoju” (Iz 9, 5). Hajmon z Halberstadt…
Dowiedz się więcej

Antyfona: „Chrystus nam się narodził, uwielbiajmy Wcielone Słowo” Objaśnienie: Antyfona Wezwania Uroczystości Narodzenia Pańskiego, wskazuje na Narodziny Wcielonego Słowa[1].Całe dzieło odkupienia dokonało się poprzez wyrzeknięcie Słowa przez Stworzyciela[2]. Augustyn z Hippony (+430) powie tu o przemówieniu Boga przez zrodzone w bezkresie Słowo, wskazując jednocześnie na odwieczność i współwieczność Syna z Ojcem[3]. To właśnie dzięki Chrystusowi wszystko się stało, przez co Apostoł mógł powiedzieć: „On jest przede wszystkim i wszystko…
Dowiedz się więcej

Wśród dorobku piśmienniczego Reniera z Saint Laurent (+1188), dwunastowiecznego benedyktyna z opactwa Saint Laurent w Liege, znajduje się także wyjaśnienie tzw. “Wielkich Antyfon Adwentowych”, czyli zbioru kilkunastu (liczba ta różniła się na przestrzeni wieków) antyfon, śpiewanych od 17 do 24 grudnia w nieszporach przed i po hymni Maryi. Poniższy wpis, będący parafrazą dzieła tegoż mnicha, ma za celu ukazanie myśli teologicznej tego uczonego, objawionej w komentarzu do tychże antyfon liturgicznych.1.…
Dowiedz się więcej

Znana antyfona z nabożeństwa pogrzebowego, śpiewana obecnie przy wynoszeniu ciła z kościoła, przed antyfoną Ego sum, i kantykiem: Benedictus. Z jakiego czasu pochodzi. To pewna, że ją znano już w VIII wieku. Oto rękopis, zawierający Sakramentarz gelazjański (codex 30 z Rheinau) a pochodzący z północnej Francji już ma naszą antyfonę. Zdaje się pewnikiem być, że In Paradisum pochodzi z liturgii gallikańskiej, ponieważ we Frankonii przy pogrzebach używano dwóch rytuałów, jednego, starszego, opartego…
Dowiedz się więcej

Antyfona: „Objawi się chwała Pańska i wszyscy ludzie ujrzą zbawienie przychodzące od naszego Boga”.   Objaśnienie: Powyższa antyfona, umiejscowiona w liturgii Mszy wigilijnej Uroczystości Narodzenia Pańskiego jako antyfona komunijna, bardzo mocno wiąże się z introitem tej celebracji. Na wzór introitu, stanowi ona parafrazę słów Pisma Świętego, konkretnie: Księgi Izajasza, który napisał: „Wtedy się chwała Pańska objawi, razem ją wszelkie ciało zobaczy, bo usta Pańskie…
Dowiedz się więcej

Antyfona: „Dzisiaj poznacie, że Pan przyjdzie, aby nas zbawić, a rano ujrzycie Jego chwałę”. Objaśnienie: Powyższa antyfona występuje jako introit wieczornej Mszy wigilijnej Uroczystości Narodzenia Pańskiego w Mszale Rzymskim dla diecezji polskich[1]. Stanowi ona również treść responsorium krótkiego I nieszporów Narodzenia Pańskiego w Liturgii Godzin[2]. Tekst ten jest obecny także w antyfonie tercji Brewiarza Rzymskiego z 1960 r.[3]  Jest ona parafrazą tekstu z Księgi…
Dowiedz się więcej

Każdy organista i kantor wie, że czymś bardzo istotnym jest przygotowywanie repertuaru śpiewów mszalnych na poszczególne liturgie. Dlatego chcemy przyjść Wam w tym z pomocą i zasugerować możliwy wybór pieśni mszalnych, jeśli nie stosujecie u siebie antyfon z Graduału Zwykłego lub Graduału Rzymskiego.PROPOZYCJE ŚPIEWÓW MSZALNYCH – XXV NIEDZIELA ZWYKŁANa wejście: “Bóg nad swym ludem”.Na przygotowanie darów: “Składamy Ci, Ojcze”.Na Komunię: “O Panie, Tyś moim pasterzem”.Na uwielbienie: “Będę Cię wielbił”.Na wyjście:…
Dowiedz się więcej

Jeśli już omówiliśmy obrządki mozarabski i mediolański na tle dawnego rytu rzymskiego, to wypada, abyśmy dotknęli jeszcze osobliwszego wyjątku w dziejach liturgii rzymskiej, że odprawia się nie w języku łacińskim, jeno w języku starosłowiańskim[1]; że księgi liturgiczne nie są wygotowane po łacinie, jeno w dawnej głagolicy. Jeśli dla liturgii mozarabskiej siedzibą jest dzisiaj Toledo, dla liturgii ambrozjańskiej Mediolan, to dla tej ciekawej liturgii rzymsko-słowiańskiej mogłaby jako siedziba uchodzić dalmatyńska Zara.…
Dowiedz się więcej

Embolizm prefacyjny jest tą częścią liturgii, która zawiera w sobie szczególny motyw dziękczynienia, zanoszony do Ojca przez Syna w Duchu Świętym. Często wierni nie zwracają na niego uwagi, co jest błędem, gdyż zawiera on w sobie ważne treści, które poniżej zostały przybliżone. Tekst polski: „Dzisiaj Maryja Dziewica przyniosła do świątyni Twojego Przedwiecznego Syna, a Duch Święty ogłosił przez usta, Symeona, że jest On chwałą Twojego ludu i światłem narodów”[1]. Objaśnienie: Prefacja o Ofiarowaniu Pańskim wskazuje na tajemnicę…
Dowiedz się więcej