Aktualności

Pouczenie na Środę Popielcową, umieszone w mszale tak brzmi:,,Przed Mszą św. błogosławi się dziś popiół ze (spalonych) gałązek oliwnych lub innych drzew poprzedniego roku (w niedzielę Palmową) poświęconych”.Już w tym zestawieniu popiołu z plamami, które były oznaką tryumfu i zwycięstwa, tkwi pojęcie nicości i znikomości rzeczy światowych, nawet sławy i szczytów.Po skończonych modlitwach i po poświęceniu popiołu, Kościół posypuje głowy wiernych z tymi strasznymi, a jednak prawdziwymi słowami: Memento, homo, quia…
Dowiedz się więcej

W celu przybliżenia wszystkich przepisów, dotyczących liturgii mszalnej Środy Popielcowej, przypominamy, że:Kolorem szat liturgicznych jest fiolet (IGMR, 346d).Mszę św. sprawuje się ze specjalnego formularza mszalnego (MR, s. 62-64).W liturgii mszalnej opuszcza się akt pokuty (MR, s. 62).Posypania głów dokonuje się po homilii (MR, s. 62).Po modlitwie błogosławieństwa popiołu, kapłan kropi go wodą święconą (MR, s. 63).Na zakończenie obrzędu posypania głów popiołem kapłan obmywa dłonie…
Dowiedz się więcej

Na naszej stronie można również znaleźć propria chorałowe do liturgii sprawowanej według ksiąg odnowionych po Soborze Watykańskim II (1962-1965). Prezentowane tutaj propria pochodzą z Graduału Rzymskiego (Solesmes: 1974).Propria na Środę Popielcową: PRORPIA-GREGORIANSKIE-WIELKI-POST-SRODA-POPIELCOWA.pdf

Na naszej stronie można również znaleźć propria chorałowe do liturgii sprawowanej według ksiąg odnowionych po Soborze Watykańskim II (1962-1965). Prezentowane tutaj propria pochodzą z Graduału Rzymskiego (Solesmes: 1974).Propria na VII Tydzień Zwykły: PRORPIA GREGORIAŃSKIE – SIÓDMY TYDZIEŃ ZWYKŁY

,,Bóg jest Miłością” – mówi św. Jan. Ale co to dla nas oznacza? Przede wszystkim to, że Bóg dzieli się swoją miłością z człowiekiem. W tym celu dał nam liturgię – ,,miejsce” spotkania między Bogiem a człowiekiem. Ta święta ceremonia za chwilę się rozpocznie. Podczas niej Bóg na nowo złoży się w ofierze za nas i dla nas. Wszakże ,,nikt nie ma więcej miłości od tego, kto swoje życie oddaje za przyjaciół swoich”.…
Dowiedz się więcej

W celu przybliżenia wszystkich przepisów, dotyczących liturgii mszalnej VII Niedzieli Zwykłej, przypominamy, że:Kolorem szat liturgicznych jest zieleń (IGMR, nr 346c).Mszę św. sprawuje się ze specjalnego formularza mszalnego (MR, s. 247).Można zastosować IV formę aktu pokuty.Odmawia się Chwała i Wierzę.Prefacją mszalną jest jedna z prefacji na niedziele zwykłe (nr 28-35), chyba że kapłan wybiera IV Modlitwę eucharystyczną – wówczas odmawia się prefację tej anafory. Można odmówić I, II (w Polsce), III lub…
Dowiedz się więcej

Na naszej stronie można również znaleźć propria chorałowe do liturgii sprawowanej według ksiąg odnowionych po Soborze Watykańskim II (1962-1965). Prezentowane tutaj propria pochodzą z Graduału Zwykłego.Msza I „w ciągu roku”: PROPRIA-GREGORIANSKIE-Z-GRADUALU-ZWYKLEGO-MSZA-I-W-CIAGU-ROKU.pdf

Apokalipsa św. Jana Apostoła to księga, która w całym kanonie Nowego Testamentu uchodzi za dzieło skierowane w sposób szczególny do wspólnoty Kościoła. Pojęcia takie, jak: zgromadzenie, Ecclesia zajmują w niej miejsce uprzywilejowane. Autor natchniony ukazuje dwa wymiary Kościoła: doczesny i nadprzyrodzony. Przez aspekt widzialny rozumie się doczesną społeczność, która wierzy, jest poddawana próbom i prześladowaniom oraz nieustannie doznaje pomocy ze strony Chrystusa. Drugi aspekt, określony mianem nadprzyrodzonego, stanowi królestwo…
Dowiedz się więcej

Najbardziej merytoryczny w swoim przekazie opis istoty zgromadzenia liturgicznego jako ludu nowego Przymierza zawiera List do Hebrajczyków. Zgromadzenie jest centralnym tematem tej księgi. Każde konkretne zgromadzenie zwane Kościołem posiada jeden charakterystyczny rys. Jego istotą jest osoba Jezusa Chrystusa, a Jego obecność stanowi o strukturze tej wspólnoty, jej istotnych cechach i funkcjach[1].List do Hebrajczyków klarownie zaznacza paralelizm pomiędzy Starym a Nowym Testamentem. Nie ma między nimi sprzeczności,…
Dowiedz się więcej

Św. Paweł w swoich listach kierowanych do pierwszych wspólnot chrześcijańskich podawał przepisy, rady i zakazy. Pochwalał swoich słuchaczy zwłaszcza za przestrzeganie tradycji[1]. Charakterystycznym terminem, którego używał w odniesieniu do zgromadzeń w znaczeniu religijnym jest słowo Ecclesia. Najwięcej przedmiotowych odniesień znaleźć można w Pierwszym Liście do Koryntian[2]. Korynt był miastem, gdzie sprawowano Eucharystię w ramach posiłku wspólnego, uczty braterskiej zwanej agapą (1 Kor 11, 20). Agapa to wieczerza…
Dowiedz się więcej