Tag: Brewiarz rzymski

Antyfona: „Król pokoju został wywyższony, a cała ziemia pragnie Jego oblicza”. Objaśnienie: Powyższa antyfona występuje w Brewiarzu Rzymskim z 1960 r. jako pierwsza antyfona I Nieszporów Uroczystości Narodzenia Pańskiego, a także jako pierwsza antyfona I Nieszporów tejże Uroczystości w odnowionej Liturgii Godzin[1]. Wskazuje ona na Króla Pokoju, a więc na Chrystusa, bo mówi Izajasz: „Syn został nam dany […]. Nazwano Go imieniem: […] Książę Pokoju” (Iz 9, 5). Hajmon z Halberstadt…
Dowiedz się więcej

Antyfona: „Chrystus nam się narodził, uwielbiajmy Wcielone Słowo” Objaśnienie: Antyfona Wezwania Uroczystości Narodzenia Pańskiego, wskazuje na Narodziny Wcielonego Słowa[1].Całe dzieło odkupienia dokonało się poprzez wyrzeknięcie Słowa przez Stworzyciela[2]. Augustyn z Hippony (+430) powie tu o przemówieniu Boga przez zrodzone w bezkresie Słowo, wskazując jednocześnie na odwieczność i współwieczność Syna z Ojcem[3]. To właśnie dzięki Chrystusowi wszystko się stało, przez co Apostoł mógł powiedzieć: „On jest przede wszystkim i wszystko…
Dowiedz się więcej

Antyfona: „Objawi się chwała Pańska i wszyscy ludzie ujrzą zbawienie przychodzące od naszego Boga”.   Objaśnienie: Powyższa antyfona, umiejscowiona w liturgii Mszy wigilijnej Uroczystości Narodzenia Pańskiego jako antyfona komunijna, bardzo mocno wiąże się z introitem tej celebracji. Na wzór introitu, stanowi ona parafrazę słów Pisma Świętego, konkretnie: Księgi Izajasza, który napisał: „Wtedy się chwała Pańska objawi, razem ją wszelkie ciało zobaczy, bo usta Pańskie…
Dowiedz się więcej

Antyfona: „Dzisiaj poznacie, że Pan przyjdzie, aby nas zbawić, a rano ujrzycie Jego chwałę”. Objaśnienie: Powyższa antyfona występuje jako introit wieczornej Mszy wigilijnej Uroczystości Narodzenia Pańskiego w Mszale Rzymskim dla diecezji polskich[1]. Stanowi ona również treść responsorium krótkiego I nieszporów Narodzenia Pańskiego w Liturgii Godzin[2]. Tekst ten jest obecny także w antyfonie tercji Brewiarza Rzymskiego z 1960 r.[3]  Jest ona parafrazą tekstu z Księgi…
Dowiedz się więcej

Uroczyste i świąteczne oraz radosne pienia nieszporne o Wszystkich Świętych skończyły się; wspaniałe szaty liturgiczne znikły na raz, by za chwilkę ustąpić miejsca poważnym i czarnym paramentom. Wszystko przechodzi nagle w żałobę. Oto po Nieszporach w WW. Świętych następują bezpośrednio Nieszpory żałobne. Zaczyna się nowy dramat, nowe mysterium, w którym występują ci, co nas odeszli. Dziś jednak przypominają się nam w sposób bardzo wymowny. Oto Kościół w swej liturgii każę…
Dowiedz się więcej

Jednym z najprzedniejszych środków zjednoczenia z Bogiem jest dla duszy religijnej psalmodia, która dnia każdego towarzyszy Mszy św. Msza jest tą wielką modlitwą Chrystusa, mającą trwać aż do końca świata, podczas gdy On nie przestaje ofiarować się przez ręce swych kapłanów, a z serca Jego kapłańskiego i eucharystycznego wznosi się zawsze akt teandryczny miłości i ofiary, którego wartość, jako uwielbienia, wynagrodzenia, błagania i dziękczynienia, jest nieskończona. Psalmodia officii divini jest ową wielką,…
Dowiedz się więcej

Dom Antoni Coelho, benedyktyn, redaktor portugalskiego czasopisma liturgicznego ,,Opus Dei”, wydał niedawno znakomite dzieło, pt. ,,Liturgia rzymska”, które zaraz wyszło we francuskim tłumaczeniu. Ostatni rozdział tej książki poświęcił czcigodny autor papieżom XX-go wieku i ich działalności na polu reform liturgicznych. Pobożność kończącego się wieku XIX-go, nie licząc się z rozkwitem nauk liturgicznych, cechujących drugą połowę tego stulecia, nie była – ogólnie biorąc –…
Dowiedz się więcej

Pustki liturgiczneZaskakiwać może, że w najstarszym rzymskim Lekcjonarzu z Wurzburga z VII/VIII wieku brakuje rozbudowanego zestawu czytań na ferie okresu po Niedzieli Białej. Jest to dosyć zaskakujące, bo zestawy takich czytań już istniały na środy i piątki po Epifanii oraz po Zesłaniu Ducha Świętego (o Wielkim Poście nie wspominając). Natomiast w Okresie Wielkanocnym jest wyraźna pustka. Jedynie w pierwszym tygodniu po Oktawie Wielkanocy są przypisane na środę, piątek i sobotę czytania, a po Niedzieli Dobrego Pasterza są czytania jedynie…
Dowiedz się więcej

Część I – O Okresie WielkanocnymW dyskusjach nad egzystencją starego i nowego rytu rzymskiego często podnoszonym tematem jest kwestia tak zwanego „wspólnego ubogacania się” obu form rytu rzymskiego. Wiele słów napisano na temat wpływu liturgii trydenckiej na NOM w formie estetycznej i duchowości (czy to wiernych czy kapłanów). Jednak kwestią otwartą pozostaje to, w jaki sposób ma wyglądać wpływ Mszału św. Pawła VI na Vetus Ordo. Obecnie głosy zwolenników tak zwanej „reformy reformy”…
Dowiedz się więcej

Bernardyni i franciszkanie używali zasadniczo mszału i brewiarza rzymskiego według Officium Capelli Pontificii […]. Dopiero w obrębie tych zasadniczych ram mogły się rozwijać poszczególne zwyczaje bernardyńskie, tak że ich nabożeństwo zaczęło odbiegać wyglądem od tego, które sprawowano w kościołach zarządzanych przez księży świeckich [diecezjalnych – przyp. red.]. Zresztą przyczyniała się do tego ta okoliczność, że duchowieństwo świeckie nie używało mszału rzymskiego, lecz swego diecezjalnego. Wiadomo także, że w epoce sprzed…
Dowiedz się więcej