Odnowa w dziedzinie liturgii, zapoczątkowana na Soborze Watykańskim II i konsekwentnie realizowana poprzez późniejsze dokumenty legislacyjne, wyraźnie wskazała na podmioty odpowiedzialne za procedowanie i realizację prawa liturgicznego. Jak zostało zaznaczone w konstytucji Sacrosanctum Concilium, nikomu, choćby nawet był kapłanem, nie wolno na własną rękę niczego do liturgii dodawać, ujmować czy zmieniać (KL 22 § 3). A wynika to z faktu, że prawo kierowania sprawami liturgii należy wyłącznie do odpowiedniej władzy kościelnej i przysługuje ono na pierwszym miejscu Stolicy Apostolskiej, a także – zgodnie z prawem – biskupowi diecezjalnemu (KL 22 § 1). Prawodawca odpowiedzialność prawną w dziedzinie liturgii rozszerzył o konferencje episkopatów, stwierdzając: Na mocy władzy udzielonej przez prawo kierowanie sprawami liturgii w ustalonych granicach należy także do prawnie ustanowionych konferencji biskupów, właściwych danemu terytorium (KL 22 § 2)[1]. Dlatego w tej serii zostanie szerzej omówiony zakres władzy poszczególnych podmiotów.
Ks. dr Marcin Kołodziej
(Fragment książki Autora pt. „Prawo liturgiczne Kościoła Łacińskiego”. Wrocław: 2019, s. 76).
[1] J.I. Arrieta, Valenza dottrinale e qualifica dei documenti introduttivi degli Ordines e valore della Recognitio, „Rivista Liturgica” 98 (2011), nr 5, s. 789.
Prawo liturgiczne to ważny element naszych celebracji. Dlatego warto poznać jego źródła!
Ks. dr Marcin Kołodziej
KANONISTA
Więcej takich treści! toto togel jacktoto toto togel jacktoto toto slot jacktoto link slot gacor jacktoto situs slot link slot jacktoto toto togel situs toto situs slot link macau jacktoto toto togel link togel situs slot
