Tag: kantor

„Ten organista to jest dobry. Pięknie śpiewa!” W polskiej praktyce liturgicznej spotykamy się z pewnym paradoksem: za główne zadanie muzyka przynajmniej z założenia wykształconego jako instrumentalista uznaje się nierzadko bynajmniej nie grę na organach, lecz śpiew. Z jednej strony można uznać to za przejaw zgodnego ze zdrową praktyką Kościoła stawiania słowa ponad jego formą muzyczną, z drugiej jednak łatwo może to prowadzić do zaniedbania sztuki liturgicznej gry na organach, usprawiedliwionego przyznaniem…
Dowiedz się więcej

Wprawdzie w ciągu pierwszych trzech wieków kantorat nie pojawił się nigdzie jako odrębny stan, ale ponieważ kantorów zna już IV w., właściwe jest prześledzenie rozwoju tego stanu (łac. ordo) aż do miejsca, w którym zaistniał. Nie można zakładać, że jeśli Wschód w czasie Synodu w Laodycei miał unormowane Psalmy, to zostały one dopiero wówczas wprowadzone. Wszakże lektorat zamykał w sobie pierwotnie kantorat, który wyodrębnił się z lektoratu dopiero na początku IV…
Dowiedz się więcej

Zagłębiając się w kolejne etapy historii święceń, nie sposób ominąć celebracji święceń – wraz z jej modlitwami – obecnej w sakramentarzach, czyli pierwszych księgach, które zawierały modlitwy przy sprawowaniu różnych obrzędów liturgicznych. W poniższym artykule zostanie zwrócona uwaga na sakramentarz gelazjański. Księga ta była szczególnie znana w Galii, przez co stała się swoistą podstawą rytów gallikańskich.O święceniach w sakramentarzu w ogólnościSakramentarz gelazjański w części poświęconej święceniom w ogólności przedstawia kilka…
Dowiedz się więcej

Przyglądając się dokumentom soborowym pod kątem święceń, wielokrotnie można się natknąć na to, że w hierarchii kleru występuje tam stopień psalmisty. Właśnie dlatego warto zagłębić się w tę tematykę, aby rozstrzygnąć, czy urząd ten był święceniem, czy tylko jakąś funkcją lub posługą.Na początek warto sobie przedstawić dwa dokumenty traktujące na ten temat. Synod w Laodycei (ok. 360 r.) w kanonie XXIII wspominał o lektorach i kantorach (tj. psalmistach) pod kątem używanych szat. Mocą…
Dowiedz się więcej

W ramach serii odnośnie do zachodnich rytów Kościoła zajmiemy się prawdopodobnie jednym z najciekawszych rytów łacińskich. Obrządek ten stał się jednym ze źródeł przebudzenia liturgicznego w XIX wieku. Jest to również swoisty „ryt Schrödingera”: istnieje i zarazem nie istnieje. Jego stan prawny w Kościele Rzymskokatolickim jest powodem wielu kontrowersji i sporów. Mówię tu o rycie Sarum, czyli rycie katedry Salisbury w Anglii, który przed reformacją był dominującym rytem na Wyspach Brytyjskich.…
Dowiedz się więcej

W obu formach rytu rzymskiego między czytaniami występuje śpiew. W Zwyczajnej Formie Rytu Rzymskiego jest to najczęściej psalm responsoryjny (choć może też być to śpiew wykonywany na sposób ciągły), zaś w Nadzwyczajnej Formie Rytu Rzymskiego jest to graduał (w liturgiach żałobnych traktus) oraz – w obydwu formach – alleluja. Do tej grupy w niektóre dni dochodzą również sekwencje. Rys historyczny Liturgia mszalna relacjonowana przez św. Justyna nie zawiera żadnej informacji na temat…
Dowiedz się więcej

Pierwszy artykuł z serii dotyczącej opisu pierwszej spośród dwóch głównych części liturgii (tj. obrzędów związanych z proklamacją słowa), dotyczy lekcji mszalnej. W Mszy św. sprawowanej według mszału z 1970 r. (wraz z jego wersjami typicznymi) w tygodniu występuje jedno czytanie, zaś w niedziele dwa. Najwięcej lekcji jest odczytywanych w liturgii Wigilii Paschalnej, gdyż minimalną ilością czytań są cztery, zaś maksymalną osiem. Natomiast w liturgii sprawowanej według ksiąg z z 1962 r. w liturgii…
Dowiedz się więcej

Pierwszą część liturgii mszalnej stanowi pieśń na wejście – Introit. Jest to moment, w którym kapłan z usługującymi podąża do ołtarza, a wierni wykonują pieśń wprowadzającą ich w liturgię danego dnia.WprowadzeniePierwsze liturgie chrześcijańskie sprawowane w I czy II wieku, rozpoczynały się od odczytywania Pisma. Daje o tym świadectwo Justyn, w słowach:,,W dniu zwanym dniem Słońca odbywa się w oznaczonym miejscu zebranie wszystkich nas, zarówno z miast jak i ze wsi. Czyta się wtedy pisma…
Dowiedz się więcej

W pierwszym tygodniu Wielkiego Postu warto pochylić się nad tematem stacji wielkopostnych, które na wzór dawnej praktyki w Rzymie, są obecne również dzisiaj w wielu polskich diecezjach. W dawnych mszalikach (przy każdym dniu tego okresu liturgicznego) były zawarte informacje na temat kościoła, w którym dawniej Mszę św. celebrował papież. Taka świątynia w danym dniu była znana, jako statio, a liturgia w niej sprawowana nazywała się Mszą św. stacyjną. Warto zatem…
Dowiedz się więcej

Poniższa publikacja dotyczyć będzie zagadnienia czynności, które wypełniają w zastępstwie akolitów wierni świeccy. Przedmiotem wyjścia rozważań autora będzie oczywiście  tekst Konstytucji o Liturgii Świętej, w której zostało napisane: ,,Ministranci, lektorzy, komentatorzy i członkowie chóru również spełniają prawdziwą posługę liturgiczną”[1].Co prawda, już od 1588 roku świeccy mogą służyć przy ołtarzu, lecz dopiero od ponad pięćdziesięciu lat powierza się im ogrom funkcji, o których w renesansie nawet nie słyszano. Dlatego w tej publikacji zostaną…
Dowiedz się więcej